Courtyard's New Look & Feel

Courtyard's New Look & Feel: "

A 25-year-old brand, Courtyard by Marriott now has a fresh look and feel that includes an open lobby to promote social interaction, an updated...

"

Լեւոն Տեր-Պետրոսյան. «Ստեղծվել է մի հասարակություն, որը Ս.Սարգսյանը եւ Ռ.Քոչարյանը չեն կարող կառավարել»

Էմմա Գաբրիելյան
Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի
հարցադրումները իրավաբանորեն ապացուցված են
ՀՀ Առաջին նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը մարտի 11-ի երեկոյան իր առանձնատանը մամուլի ասուլիս էր հրավիրել մարտի 8-ին Սահմանադրական դատարանի կայացրած որոշման առիթով: Նախ նա հրապարակեց իր հայտարարությունը, որում ուշադրություն էր հրավիրել այն փաստին, որ ՍԴ-ն իր որոշմամբ փաստացի խուսափել է անդրադառնալ անցած ընտրությունների օրինականությունը կասկածի տակ դնող երկու «ամենաառարկելի հիմքերին»` վարչապետի գրանցմանը որպես նախագահի թեկնածու եւ «ռազմական եւ արտակարգ դրության» պայմաններում նախագահի ընտրություններ անցկացնելուն: Այս երկու իրավական հարցի անտեսմամբ առաջին նախագահը համոզված է, որ ՍԴ-ն ական է դրել Սերժ Սարգսյանի լեգիտիմության տակ: Մեկնաբանելով ՍԴ-ի որոշումը Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը շեշտեց, որ ՍԴ-ի 19 էջանոց որոշումը վերաբերվում է մանրամասներին, մինչդեռ վերոնշյալ երկու գլխավոր խնդիրները անտեսվել են. «Եթե անդրադառնային այս երկու հարցին, պիտի ներկայացնեին մի հեղհեղուկ մեկնաբանություն, այն դեպքում, երբ այս երկու հոդվածը մեկնաբանության ենթակա չէ, ոչ մի դատարան իրավասու չէ մեկնաբանելու այս երկու հոդվածը, սրանք միանշանակ հոդվածեր են: Կատարելու էին մի մեկնաբանություն, ինչպիսին արել է Դավիթ Հարությունյանը, բայց այնքան հեղհեղուկ են եղել նրա մեկնաբանությունները, որ դատարանը դա չի ներկայացրել որպես իր կարծիք, ուղղակի տվել է որպես պատասխանողի կարծիք, որեւէ վերաբերմունք, գնահատական չի եղել: Կարող էին ասել` մենք համաձայն ենք Դավիթ Հարությունյանի մեկնաբանությանը կամ իրենց մեկնաբանությունը տալ, եթե սա չեն արել, սա արդեն իրավաբանական կատեգորիա է, եթե իմ հարցադրմանը չեն պատասխանել, դա ունենում է ապացույցի նշանակություն, իմ հարցադրումները ապացուցված են` իրավաբանորեն դա է նշանակում»: Լրագրողի դիտողությանը ի պատասխան, թե ՍԴ-ն պարզաբանել է, թե չպետք է քննի օրենսդրական վեճերը, որ դրանք վարչական դատարանում պետք է վիճարկվեն, Լ.Տեր-Պետրոսյանը նկատեց. «Գուցե զուտ իրավական առումով նրանք ճիշտ են ու նման ընթացակարգ կա, որոշ հարցեր վերաբերում են վարչական դատարանի իրավասությանը, բայց այս երկու հարցերը միայն ՍԴ-ին էին վերաբերում, ուրիշ ոչ մեկին, եւ ինձ համար մանրամասները կարեւոր չեն»: ՍԴ-ն Հայաստանի այն վերջին իրավական ատյանն էր, որտեղ կարելի էր բողոքարկել ընտրությունները, դրանից հետո ի՞նչ իրավական քայլեր է պատրաստվում անել Լ.Տեր-Պետրոսյանը. «Եվրոդատարանը չի ընդունում նախագահի ընտրության արդյունքները վերանայելու վերաբերյալ հայցեր, բայց կան ուրիշ խնդիրներ, որ կարելի է դիմել Եվրոպական դատարան. բարձրացնել մարդու իրավունքների պաշտպանության, քաղաքացիների ընտրության իրավունքների խախտման խնդիրներ` մարդիկ ձայն են տվել` այդ ձայները գողացվել է նրանցից, եւ բազմաթիվ այլ հարցեր»:
Առաջին նախագահը նաեւ տեղեկացրեց, որ քաղաքապետարանը մերժել է իր դիմումը ամսի 21-ին Ազատության հրապարակում հանրահավաք անցկացնելու վերաբերյալ. «Մերժելու նման պրակտիկա գոյություն չունի, կարող էին մերժել այլ կերպ` Ազատության հրապարակը հարմար չէ, մենք ձեզ տրամադրում ենք այլ վայր, մերժման ուրիշ հիմք չկա, դա էլ չեն արել, ընդհանրապես են մերժել»: Արդյո՞ք սա նշանակում է, որ իշխանությունները նպատակ ունեն ընդդիմության գործողությունները մտցնել փակուղի. «Այո, դա է նշանակում. մենք հիմա կդիմենք հաջորդ օրվա համար` մարտի 22-ի համար, թող էլի մերժեն, մարտի 23-ի համար», իսկ կլինե՞ն «չարտոնված» հանրահավաքներ, եթե անընդհատ մերժեն, Լ.Տեր-Պետրոսյանը պատասխանեց. «Անընդհատ ինչքա՞ն պիտի մերժեն, չեն կարող, գուցե ուրիշ ձեւ գտնեն` պարզապես կերկարացնեն արտակարգ դրությունը, իրենց պետք է եւս 20 օր` մինչեւ ապրիլի 9-ը հանրահավաք չլինի: Բայց մենք չիրազեկված հանրահավաք չենք պատրաստվում անցկացնել»:
Միջազգային հանրությունը պետք տեր կանգնի իր իսկ պահանջներին
«ԺԵ»-ի հարցին, թե ինչպե՞ս է Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը վերաբերվում շրջանառվող այն լուրերին, թե Հայաստանի իրավապահ մարմինները պատրաստվում են նրան քրեական մեղադրանք ներկայացնել, մասնավորապես ՀՀ արդարադատության նախարար Գեւորգ Դանիելյանը «Ֆրանսպրես»-ին նման կարծիք էր հայտնել, այս առիթով Առաջին նախագահը նկատեց. «Այդպիսի բաներ նրանց մտքներով անցնում է, նրանց մտքով անցնում է` քեզ էլ ինչ-որ ձեւով չեզոքացնեն...»: Մեր հաջորդ հարցը վերաբերում էր հայ-ադրբեջանական շփման գծում վերջին օրերի լարվածությանը, թե ինչ անդրադարձներ կարող է ունենալ ԼՂ-ի խնդրի վրա եւ հետեւանքներ Հայաստանի համար, ռազմական դրություն հայտարարելու հնարավորությունը որքանո՞վ է իրական. «Շատ ցավալի էր վերջին լարվածությունը, համենայնդեպս զինադադարի հաստատման 14 տարվա ընթացքում սրանք ամենալուրջ խախտումներն են` ըստ արտասահմանյան անկախ աղբյուրների, իսկ դա արդեն լուրջ փաստ է: Մոտիվների մասին չեմ ուզում խոսել, հնարավոր է, որ Ադրբեջանում, ոչ ամենավերին ատյաններում, մարդկանց թվա, որ Հայաստանը թուլացած է, ինչ-որ ներքին քաղաքական լարվածությունը կոտրել է կառավարելիությունը, կարող էին թեկուզ հետախուզական քայլի դիմել, տեսնելու, թե ինչպիսի դիմադրություն կլինի, հնարավոր է: Խոսվում է նաեւ հայկական կողմի մոտիվների մասին: Չեմ ցանկանում ենթադրություններ անել: Ասում են` միգուցե Հայաստանի իշխանությունները շահագրգռված էին Հայաստանի ներքին խնդիրներից շեղել հանրությանը: Չգիտեմ, տեղյակ չեմ: Բայց փաստը արդեն մտահոգիչ է, որովհետեւ վերջին 14 տարվա մեջ զինադադարի ամենալուրջ խախտումն է արձանագրվել», - հայտարարեց Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը: Միջազգային հանրությունը անընդմեջ կոչ է անում, հորդորում է` «բոլոր կողմերի միջեւ երկխոսություն սկսել», խիստ կարեւորում է այդ գաղափարը. այս ընթացքում որեւէ փորձ այդ երկխոսությունը սկսելու վերաբերյալ եղե՞լ է, կա՞ նման հնարավորություն` այս հարցը ուղղեցինք Առաջին նախագահին. «Միջազգային հանրությունը լուրջ հանրություն է, նրանք երբեք դատարկ կոչ չեն արել, նրանք դրել են օրակարգը` չորս կետ, հինգերորդը` երկխոսության վերաբերյալ. ես ՍԴ-ում հայտարարել եմ` այս օրակարգով, հենց այս պահին ես պատրաստ եմ, խնդրեմ` սկսենք երկխոսությունը: Մեր կողմը ընդունել է, մյուս կողմը դա չի ընդունել: Իշխանությունները դա դնում են մի կողմ, վերացական` շոու, կլոր սեղանի մասին են խոսում, մյուս կողմից շարունակում են ձերբակալությունները: Չեմ տեսնում նրանց կողմից որեւէ լուրջ դիրքորոշում, մինչդեռ մեր դիրքորոշումը շատ լուրջ է: Մենք չենք հնարել, մենք չեն ստեղծել, մենք չենք հուշել` ԵՄ նախագահությունը ինքը նշել է, թե ինչ օրակարգով երկխոսություն սկսենք, մենք համաձայնել ենք: Հիմա թող ԵՄ-ն բարի լինի տեր կանգնել իր առաջարկին, շարունակի պնդել պահանջը: Ես անընդհատ հանդիպում են նրանց հետ, ասում եմ` ես ձեզանից ոչինչ չեմ ակնկալում, դուք եք ընկել թակարդը, դուք եք առաջարկել` տեր կանգնեք: Ասել եմ, որ սա ձեզ համար էլ է քննություն, կտեսնենք, թե որքան լուրջ եք վերաբերվում, որքան եք պնդում ձեր իսկ առաջարկը»:
Եթե Լ.Տեր-Պետրոսյանը չի ընդունում այս իշխանություններին, ապա երկխոսությունը ինչ հարթությունում կարող է լինել` հետաքրքրվեց լրագրողը. «Այդ կետերն են` ուրիշ հարթություն գոյություն չունի, եւ դա ես չեմ ձեւակերպել. ոչ մի նշանակություն չունի ես ընդունում եմ իշխանությունների լեգիտիմությունը, թե ոչ, իշխանությունը կա, դա քաղաքական ֆակտոր է, նշանակություն չունի` ընդունում ես, չես ընդունում, դու կարող ես նրա հետ բանակցել, աշխարհը երկար ժամանակ չէր ընդունում Յասեր Արաֆաթի լեգիտիմությունը, բայց նրա հետ խոսում էր, աշխարհը այսօր չի ճանաչում ԼՂ-ի ղեկավարի լեգիտիմությունը, բայց նրա հետ խոսում է, այսինքն` եթե քաղաքական ֆակտոր կա, քաղաքական ֆակտորի հետ պետք է խոսել, պետք է հաշվի նստել: Ես Սերժ Սարգսյանի լեգիտիմությունը չեմ ընդունելու հինգ տարի, բայց դա չի նշանակում, որ ես նրա հետ չեմ խոսի` կա մարդը, իշխանություն ունի, լծակներ ունի, ինչպե՞ս կարող ես նրան անտեսել: Ինքն էլ ինձ չի կարող անտեսել, իմ հետեւում էլ ժողովուրդն է, առայժմ անտեսում է` ոչինչ, վաղ թե ուշ, ուզած-չուզած հաշվի կնստի»: Այսինքն` եվրոպական, միջազգային միջնորդական ջանքերը առայժմ ապարդյու՞ն են անցել` հետաքրքրվեց լրագրողը. «Ես այդպես չեմ կարող ասել, բավականին բանի հասել են: Այնպիսի գնահատականներ են տվել, որ դրանցից ետ նահանջել չեն կարող, եթե չավելացնեն քննադատության դոզան` այլեւս ետ գնալու տեղ չունեն»:
«Քոչարյանը ու Սարգսյանը շատ ավելի մտահոգ են, քան մեզանից
յուրաքանչյուրը»
Ինչ մեթոդներով է շարունակելու պայքարել Առաջին նախագահը` հարց ուղղեց լրագրողը. «Ես հիմա մեկ միջոց ունեմ պայքարելու` կլինի հնարավորություն հանրահավաքներ անցկացնելու` կանցկացնենք, մամուլը կբացվի` կօգտագործենք մամուլը, կօգտագործենք հանրահավաքները, բոլոր օրինական միջոցները. այն, ինչ արել ենք 5 ամիս: 5 ամիս մեր կողմից որեւէ խախտում տեղի չի ունեցել, այդքան երթեր եղան, այդքան մեծ հանրահավաքներ անցկացվեցին, որեւէ երթի ժամանակ որեւէ մեքենա չքերծվեց, ապակի չկոտրվեց. ի՞նչ պատահեց, որ մեր ժողովուրդը մեկ օրում փոխվեց` մի բան պատահեց` մահակներով հարձակվեցին, հետո տարերային բողոք սկսվեց` հավաքվեցին ֆրանսիական դեսպանատան մոտ, հայտնվեցին սադրիչներ, սկսվեց պրոցես, որը կառավարելիությունից դուրս եկավ, բայց ես վստահ եմ, որ այդ պրոցեսը հրաշալիորեն, փայլուն կերպով կառավարվում էր իշխանությունների կողմից: Ես նաեւ վստահ եմ, որ եթե հիմա էլ լինեն հանրահավաքներ, եթե իշխանությունները մահակ չկիրառեն, ոչ մի հասարակական կարգի խախտում տեղի չի ունենա, ինչպես 5 ամիս չեղավ, հինգ տարի էլ հանրահավաքներ անցկացվեն` չեն լինի: Ի՞նչ պետք է ասեմ ժողովրդին` պետք է ասեմ, որ չեմ ընդունում այս իշխանությունների լեգիտիմությունը: Բոլոր քաղաքակիրթ միջոցներով պիտի պայքարենք այս իշխանությունների դեմ` հստակ, անզիջում. մեր կարծիքի կամ կամքի փոփոխության պարտադրանքի մենք չենք ենթարկվի: Սահմանադրությամբ մեզ ոչ ոք չի կարող ստիպել փոխել մեր կարծիքը, դա իմ իրավունքն է: Ոչ, քաղաքական լարվածության մենք չենք գնում, բռնությունների մենք չենք գնացել եւ չենք պատրաստվում գնալ», - հայտարարեց առաջին նախագահը` նշելով, որ եթե հանրահավաքներ թույլ չտան, դարձյալ DVD-ի տարածմանը կանցնեն, ասելիքը ժողովրդին այդ կերպ կհասցնեն, մանավանդ որ` ժողովուրդը վարժվել ու անհամբերությամբ սպասում էր դրանց: Ինչ վերաբերում է իշխանությունների կողմից «ուղեղների լվացման» մարտավարությանը` Լ.Տեր-Պետրոսյանը գտնում է, որ այդ կերպ հասարակությանը հնարավոր չէ խաբել. «Կարող էին խաբել, եթե վերջին 6 ամսվա իրադարձությունները չլինեին. այսօր մենք ունենք լրիվ ուրիշ հասարակություն, ուրիշ ժողովուրդ, քան ունեինք 6 ամիս առաջ. ես սա համարում եմ մեր ամենամեծ նվաճումը, ինձ եթե այլեւս ոչ մի բան չհաջողվի, այն, ինչ որ եղավ` ես համարում եմ իմ կյանքի ամենամեծ հաջողությունը, համարում եմ, որ իմ համակիրների, թիմի հետ մենք հրաշք ենք գործել` մենք ստեղծել ենք քաղաքացիական հասարակություն, գիտակից հասարակություն, ինտելեկտուալ հասարակություն, որի հետ ուզած-չուզած պիտի հաշվի նստեն: Ստեղծվել է մի հասարակություն, որը Ս.Սարգսյանը եւ Ռ.Քոչարյանը չեն կարող կառավարել: Ձերբակալություններով կարող է փորձեն չեզոքացնել մեզ, հիմա ամենասուր հարցը դա է` ձերբակալությունները շարունակվում են նույն թափով, ձերբակալությունները բացառապես քաղաքական ռեպրեսիայի բնույթ ունեն, ըստ էության, բախումների ոչ մի մասնակից չի ձերբակալվել, ձերբակալվել են միայն քաղաքական դեմքեր. ՀՀՇ-ի վարչության 70 տոկոսն է ձերբակալվել, մի մասն էլ թաքնվում է:
Իմ կենտրոնական շտաբից երեքն են ձերբակալվել, երեքը թաքնվում են: Իմ տարածքային շտաբների բոլոր ղեկավարներն են ձերբակալված. բոլոր այն մարդիկ, ովքեր ակտիվ են եղել այս ընտրությունների ժամանակ` ձերբակալված են, այսինքն` սա այնքան ակնհայտ է, որ աշխարհը շատ լավ հասկանում է, եւ սրա տակից դուրս չեն գալու. ինչքան շատ ձերբակալեն, այնքան դժվարացնելու են իրենց գործը: Իրենց թվում է` փակելու՞ են աչքերը: Ոչ: Քաղբանտարկյալը այսօր շատ հազվագյուտ կատեգորիա է: Քաղբանտարկյալներ շատ քիչ երկրներում կան: Այդ դարը անցել է: Իսկ Հայաստանը չունի Իրաքի ռեսուրսները. ոչ մեկի օգնության կարիքը չուներ Իրաքը, կարող էր իրեն թույլ տալ քսան տարի սահմանները փակել` նավթ ուներ, հաց ուներ, բրինձ ուներ, կարագ ուներ, ոչ մեկի օգնության կարիքը չուներ` կարող էր դիկտատուրա հաստատել: Հայաստանը չունի ռեսուրսներ, որ եւ քաղաքական հալածանքներ իրականացնի, եւ մարդու իրավունքները ոտնահարի, եւ ընտրությունների այսպիսի վայրագ միջոցառում իրականացնի. կախված լինելով ամբողջ աշխարհից` իրեն թույլ տա այդ տղայությու՞նը` չի դիմանա. Հայաստանի ոչ մի ռեժիմ չունի ռեսուրս դիկտատուրա հաստատելու, կարող է ինչ-որ ժամանակավոր խրախճանք լինի նրանց մոտ, բայց չեմ կարծում, որ խրախճանքի մեջ են այսօր: Ես վստահ եմ, որ Ռ.Քոչարյանը եւ Ս.Սարգսյանը այսօր շատ ավելի մտահոգ են, քան մեզանից յուրաքանչյուրը, որովհետեւ իրենք հասկանում են, թե ինչ են արել, ինչպիսի պատասխանատվության տակ են մտել` արյուն է թափվել, մեծ արյուն է թափվել եւ այդ արյան պատասխանատվությունը նրանք շատ լավ զգում են»:
«Ես ավելի լավ պատկերացում եմ
ունեցել այդ մարդկանց մասին,
քան նրանք կան»
Դեպքերի, իրադարձությունների նման ընթացք կանխատեսե՞լ էր Առաջին նախագահը մինչեւ հանրահավաքների անցկացումը եւ որեւէ սխալ եղե՞լ է այս ընթացքում` հետաքրքրվեց լրագրողը. «Ոչ, այսպիսի ընթացք ես չէի կանխատեսել, ռացիոնալ հարթության վրա ես չէի պատկերացնում, որ այսպիսի բան հնարավոր է. Ռ.Քոչարյանը գնացող նախագահ է` իրեն բացարձակապես պետք չէր այսպիսի պատասխանատվության տակ մտնել, իսկ Ս.Սարգսյանն էլ եկող նախագահ էր` նրան էլ պետք չէր այսպես սկսեր իր հինգ տարվա իշխանավարումը: Ես մոտեցել եմ մեր երկրին ռացիոնալ կատեգորիաներով. այստեղ կարող եք ասել, որ սխալվել եմ` մեր երկիրը շատ ավելի վայրագ է, քան մեր կատեգորիաներով էինք դատել, համարեք, որ սխալվել եմ: Այսինքն` սխալս եղել է զուտ փիլիսոփայական մակարդակի` ես ավելի լավ պատկերացում եմ ունեցել այս մարդկանց մասին, քան նրանք կան»: Իսկ մարդկային փոխհարաբերություններում իրեն դավաճանելու դեպքեր` մասնավորապես վերջին ընտրությունների փուլում, եղե՞լ են. «Ես երբեք չեմ համարել, որ ինչ-որ մեկը ինձ դավաճանել է, նաեւ 1998թ.-ին, այո, Վազգեն Սարգսյանի, Ռ.Քոչարյանի, Ս.Սարգսյանի հետ լուրջ տարաձայնություն ունեցանք` կարեւորագույն խնդրի շուրջ, ես հեռացա, տվեցի հնարավորություն, որ իրենք լուծեն, ոչինչ չարեցին, ավելի փչացրեցին գործը, բայց ես դրանից բացարձակապես չեմ ուրախանում, դա մեր ողբերգությունն է, այսօր մենք հավասար ուժ չենք Ադրբեջանի հետ, այն ժամանակ հավասար էինք: Սակայն ես երբեք չեմ համարել, որ որեւէ մեկը ինձ դավաճանել է, մենք ընդհանուր գործ ենք արել. դավաճանությունը միայն մեկ դեպքում է լինում` եթե երդվում են: Ոչ ոք ինձ երդում չի տվել, եթե երդում չես տվել` դավաճան չես, քո ճանապարհն ես ընտրել եւ պարտավորություն իմ նկատմամբ չունես: Այլ ձեւով եմ ես ասել. եթե Արթուր Բաղդասարյանը չմիանա Շարժմանը` նա կդավաճանի շարժմանը, իր ժողովրդին` ոչ թե ինձ»:
Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը ընդգծեց, որ չափազանց վայրագ ընտրություններ են անցկացվել, ինչի գնահատականը տրվեց ԵԱՀԿ/ԺՀՄԻԳ-ի վերջին զեկույցում. «1995-2007-ի ընտրությունների զեկույցները եթե գումարեք, այսքան խիստ, կոշտ զեկույց չի եղել: Սրանք երեւույթներ են, որոնք չեն կարող անտեսվել: Սա մեր իշխանությունները պիտի գիտակցեն ու ավելի չսրեն իրավիճակը: Բայց նրանց բոլոր քայլերը գնում են իրավիճակի սրման` այս անընդհատ ձերբակալությունները, այդ հայտարարությունը` արդարադատության նախարարի տեսակետի շուրջ, որ ասացիք, այդ բոլորը գնում են սրման, անընդհատ խոսում են երկխոսությունից, բայց ամեն ինչ անում են, որպեսզի դա խափանեն»: Իսկ միջազգային հանրության (ԵՄ, ԱՄՆ պետդեպարտամենտ) այս աննախադեպ ուշադրությունը Հայաստանի նկատմամբ ինչո՞վ է պայմանավորված. «Որովհետեւ Հայաստանում աննախադեպ վայրագություն է կատարվել. եթե այսպիսի ընտրություններ չլինեին, եթե այս արյունահեղությունը չլիներ, նման ուշադրություն չէր լինի»` շեշտեց Առաջին նախագահը:
Ի՞նչ հիմնավորմամբ է Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը արտակարգ դրության երկարացման հնարավորությունը իրական համարում. «Իշխանությունները երբեք էլ չեն հավատացել, որ հանրահավաքները ինչ-որ վտանգ են ներկայացնում հասարակական կարգը խախտելու առումով, մեզ թույլ չեն տալիս այլ պատճառով. հիմա Ս.Սարգսյանը վերջապես ստացավ օծում` ՍԴ-ի կողմից, նա ուզում է թագադրվել ապրիլի 9-ին: Ինչ կստացվի, եթե հանկարծ, մարտի 21-ին 300 000 մարդ կանգնի հրապարակում, վանկարկի` «Սերժիկ, հեռացիր», դա կնշանակի, որ ժողովուրդը չի ընդունում ՍԴ-ի որոշումը, ժողովուրդը չի ճանաչում այդպիսի նախագահ, դա անթույլատրելի է` մտածում են գոնե հասցնեն մինչեւ ապրիլի 9-ը, հետո ինչ կլինի-կլինի: Սակայն աշխարհը այլ կերպ է դատում` դատարանը ինչ վճռի, դիտորդները ինչ գնահատեն, եթե ժողովուրդը չի ընդունում այդ իշխանությունը` դրա հետ են հաշվի նստում: Այժմ ժողովուրդը չունի հավատ իշխանությունների նկատմամբ, սա է ամենակարեւոր հարցը. չի ընդունում` սա ծանր բան է Սերժ Սարգսյանի համար, ես նրան կարեկցում եմ` բարեկամաբար»:
Ինչու՞ մարտի մեկին Առաջին նախագահը չընդունեց Վեհափառին, հարց ուղղեց լրագրողը` կարծիք հայտնելով, թե գուցե այդ դեպքում բախումներ չլինեին. «Ես բախումների հետ ի՞նչ կապ ունեմ: Ժողովուրդը հավաքվել էր` եկան մեկ անգամ «բախեցին», հետո այդքանով չբավարարվեցին մեկ անգամ էլ «բախեցին», երրորդ «բախելը» ես թույլ չտվեցի` ժողովրդին ցրեցի: Վեհափառին չեմ ընդունել շատ պարզ պատճառով, որովհետեւ սխալ հասցեով էր եկել, նա պիտի գնար նրա դուռը` ով «բախել» էր ժողովրդին», - նշեց առաջին նախագահը: Մարդու իրավունքների պաշտպան Արմեն Հարությունյանի վերաբերյալ վերջերս Ռ.Քոչարյանի հայտարարության առիթով առաջին նախագահը չցանկացավ գնահատական տալ. «Դուք գնահատեք: Ռ.Քոչարյանը այդպիսի բնավորություն ունի. մարդը աշխատում է, պաշտոն ունի, երբ իրեն տհաճ բան է ասում, երկրորդ օրը նա կարող է գոյություն չունենալ, Ջհանգիրյանը մի հայտարարություն արեց, մեկ րոպե հետո աշխատանքից ազատեցին, մեկ օր հետո ձերբակալեցին, տասը դիվանագետներ հայտարարություն արեցին, նույն պահին նրանք հեռացվեցին աշխատանքից, Սահմանադրության խախտումով նրանց կոչումներից զրկեցին: Արմեն Հարությունյանը կարող էր 100 տարի աշխատել, եթե այսպիսի հայտարարություն չաներ, Լարիսա Ալավերդյանը մեկ-երկու փաստ ներկայացրեց` նույնը նրա նկատմամբ: Այսինքն` Ռ.Քոչարյանը ամեն օր ապացուցում է այն, ինչ ես հինգ ամիս ուզում էի ապացուցել ժողովրդին»: Եթե իշխանությունները արտոնեն հաջորդ հանրահավաքը եւ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի առջեւ դարձյալ դրվի նույն պահանջը` պետական պահպանության ծառայությունից հրաժարվել կամ տնից դուրս չգալ, ինչպես նա պետք է վարվի. «Նախ դա անօրինական պահանջ է, ոչ ոք չի կարող դնել իմ առջեւ նման պահանջ, դա օրենքն է սահմանել, եթե անգամ ես միայնակ դուրս գամ, ինձ պետք է ձերբակալեն, թույլ չտան, ետ բերեն, այսինքն` ես միայն պահպանությամբ կարող եմ դուրս գալ: Ինչի՞ համար է այդ օրենքը սահմանված` նախ ես գաղտնիք կրող եմ, երկրորդը` նախկին նախագահի անվտանգությունն է, որը երկրի հեղինակության, պատվի հարց է, այնպես որ` նման պահանջը միանգամայն ապօրինի կլինի», - եզրափակեց Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը:

All goes quiet in Armenian capital

By Frale Oyen
(Editor's note: This piece was written on March 4 in Yerevan, Armenia.)
All remains quiet in the Armenian capital Yerevan.
ADVERTISEMENT

OAS_AD('ArticleFlex_1');



The city remains locked down following violent clashes this past Saturday between security forces and demonstrators contesting the results of the country's recent presidential election. This was the worst civil violence in Armenia since its independence from the Soviet Union in 1991. The government has imposed a state of emergency, which will remain in effect until March 20. Much of the capital has been cordoned off. Residents have been warned against gathering in groups and a press blackout has been imposed.
Police and military presence in the capital remains high. Armored vehicles and tanks are parked along the streets. Soldiers stand guard outside government buildings in the city center and checkpoints have been set up on all major thoroughfares.
The atmosphere is subdued but local residents are determined to carry on as normal. Folks are heading off to work, to school and to the shops. Flower sellers and food vendors are ignoring the heavy military presence, setting up their tables and peddling their wares amid groups of soldiers.
On the surface, it's business as usual. However, just about everywhere you go, people are quietly discussing the events of this past weekend. All are uneasy about what will happen after the state of emergency is lifted.
Main Opposition leader Levon Ter-Petrosyan has vowed that the protests would continue. He maintains that the election process was rigged to ensure the government's favored candidate, Prime Minister Serzh Sargsyan, would emerge victorious.
Ter-Petrosyan has asked the Constitutional Court to nullify the results of the Feb. 19 election. The case was heard today and all motions were denied.
Local attorneys do not think the verdict will lead to a public outcry or demonstration but many in the community are taking a wait-and-see attitude.
Officially, eight people died and more than 100 were injured in the March 1 confrontation, which began early in the day when police stormed Liberty Square. Ter-Petrosyan supporters had been holding rallies and nightly vigils there since Feb. 20.
Eyewitness accounts, however, indicate the number of deaths and injuries may be higher, but under the state of emergency imposed, journalists and mass media outlets are not allowed to disseminate any information other than that issued by official media sources.
The violence escalated when Opposition supporters, who regrouped in another part of town, clashed with security forces outside the French and Italian Embassies in central Yerevan Saturday evening.
The result: chaos and mayhem. People were beaten. Cars torched. Property damaged. Businesses looted.
Barbara Edin, who lives close to the French Embassy and who watched the night's events unfold from her back window. "It was bloody, very bloody," she said.
American Robert Evans, who lives by the Russian Embassy in downtown Yerevan, where demonstrators were throwing Molotov cocktails and where sounds of small arms fire was heard, said a lot of "reprehensible actions were committed by both sides."
The U.S. Embassy continues to advise citizens living outside the capital to stay away and those living in downtown Yerevan to "exercise caution, avoid any large groups and minimize unnecessary movements outside."
Some, fearing further escalation in the violence, have prepared for the worst. Mary Ann Coxson and her husband, who is working in Armenia on a USAID project, have each packed a small suitcase and are keeping their passports close in case they get the call to evacuate.
Hopefully, it won't come to that.
Frale Oyen and her husband, Fredrik, who works for HSBC Bank, currently live in Yerevan, Armenia. She worked for the Pacific Daily News from 1989 to 1995.

Mediators Struggle to Fix Armenia Crisis

There is little sign either the government or its opponents are prepared to give an inch as the standoff continues.
By IWPR staff in Yerevan (CRS No. 434, 05-Mar-08)As international mediators attempt to mend the damage caused by political violence of March 1, neither the Armenian government nor the opposition is in any mood to talk, and the situation remains tense.
The Armenian capital Yerevan has been under a state of emergency accompanied by severe restrictions on media reporting since a day of violence when security forces clashed with opposition protesters. The demonstrators were demanding a rerun of the February 19 presidential election, which opposition candidate and ex-president Levon Ter-Petrosian lost to Prime Minister Serzh Sarkisian. (See Armenia’s Bloody Saturday, CRS No. 434, 03-Mar-08.)
The authorities have denied rumours that large numbers of people were killed on March 1. The prosecutor general, Aghvan Hovsepian, has confirmed that as originally reported, eight people died in the clashes, one of them a policeman. Another 176 members of the security forces and 41 civilians were injured, according to officials.
Finnish diplomat Heikki Talvitie was in Yerevan on March 4, dispatched there hastily by the OSCE.
“We are trying to convince the Armenian authorities to curtail the [20-day] term of the state of emergency,” said Talvitie at a press conference in Yerevan. “The only thing we can do is assume responsibility; so many people have died. Now the most important thing is to try taking the path of finding a political solution.”
Talvitie has called for an inclusive political dialogue, saying this was impossible as long as the state of emergency declared by outgoing president Robert Kocharian was in force.
The European Union’s special envoy to the South Caucasus, Peter Semneby, held meetings with Kocharian, president-elect Sarkisian and Ter-Petrosian in Yerevan to discuss ways of resolving the most serious political crisis Armenia has seen in nearly a decade.
Kocharian’s press spokesman Viktor Soghomonian has insisted there would be no dialogue with Ter-Petrosian.
“How can we have dialogue with those who are directly responsible for these events?” he asked.
The government says Ter-Petrosyan’s supporters deliberately provoked the confrontation which led to running street battles throughout March 1. The opposition insists it was engaged in a lawful, peaceful demonstration when the police waded in without provocation and using excessive force.
At a March 5 press conference, Kocharian warned that the protest organisers would be brought to book.
“Everyone must get the punishment they’ve earned for their activities, their just deserts. Above all, there must be punishment for the organisers whose activities led to a situation where the rally went out of control and [the crowd] became a mob,” he said. “Throughout history, no one has succeeded in controlling a crowd. When you assemble people, you have to assume responsibility for them – and for the consequences.”
So far, 27 people have been arrested and charged with mass riot, using violence against representatives of the authorities, and attempting to usurp the power of the state. Police are said to be looking for many more. A prosecution service spokesman said the names of those under investigation were not being released yet.
On March 4, the Armenian parliament gave the green light for four of its members – normally protected by an immunity clause - to be arrested and face criminal charges. The four are Hakob Hakobian, Myasnik Malkhasian, Sasun Mikaelian and Khachatur Sukiasian.
The opposition Heritage party faction in parliament said the investigations launched against the deputies amounted to political retaliation and were being conducted in a biased, unfair, and unlawful manner.
A statement released by the faction said, “The legal defence [counsel] of many of the accused have not been allowed to see their clients. We are deeply concerned about the physical and mental state of those arrested, the reason being that several of them were subjected to various types of abuse.”
As the government focuses on placing the blame on the opposition and arresting those it holds responsible for the violence, Ter-Petrosian is insisting the authorities roll back all the restrictions they have imposed.
Citing an EU statement disseminated on March 4, he said its recommendations should form the basis of an action plan. Specifically, he said, the government must “end the state of emergency, release the people detained, lift restrictions on news reporting and implement an international and fair investigation into the March 1 events. ”
At this point, it is hard to see either side shifting from its entrenched position.
Alexander Iskandarian, a political analyst and director of the Caucasus Media Institute, explained that Ter-Petrosyan presents the Kocharian/Sarkisian administration with something of a problem.
“While they were able to make offers to other opposition members and presidential candidates, as in the case of Arthur Baghdasarian, who accepted [post as secretary of the National Security Council] – there’s nothing they can offer Ter-Petrosian,” said Iskandarian. “He was the only candidate who was really competing for the presidency with Sarkisian; he put everything on the line. He acted in such a way that he cannot become a minister, prime minister or get some other position. Kocharian cannot possibly offer him the presidency, nor can he suggest anything else because he wouldn’t agree to take a job, say, as provincial governor or something of the sort.”
Where does that leave the international calls for dialogue and compromise? According to Iskandarian, the would-be mediators are trying to engage with disputing sides which have nothing to say to each other.
“There are certainly lots of questions about who’s to blame for what has happened. But the main question is whether Levon Ter-Petrosian continues his political struggle or not,” he said. “Apparently they’re seeking some options for reaching an agreement. They’re right - one should always try to do that. But I’m very pessimistic; I don’t really believe Levon Ter-Petrosian could find some place within the structure of the current authorities. I can’t imagine that happening.”
For the moment, the opposition leader is busy pressing his case that the presidential election should be annulled on the grounds that the vote was subject to serious procedural violations.
The Constitutional Court began hearings on March 4 on appeals brought by Ter-Petrosian and another candidate, Tigran Karapetian. Ter-Petrosian arrived at the court the following day, after some uncertainty about whether he was under house arrest and would therefore be prevented from attending.
In a statement before judges, he said Sarkisian should never have been allowed to run in the first place as he failed to step down from the post of prime minister during the election campaign. He also said the arrests of potential witnesses in recent days could prejudice the Constitutional Court hearing into his appeal.
By law, the court must rule on the matter by March 8.
Meanwhile, domestic reporting on the crisis remains curtailed by the restrictions imposed after the violence. The emergency legislation requires media outlets to cite only official sources on domestic political matters. Seven leading newspapers, some independent and others linked with the opposition, refused to operate under such conditions and suspended publication. Local rebroadcasting of the Armenian-language service of external broadcaster RFE/RL was suspended, and it reports that its website has been blocked.
By contrast, all the major Armenian TV and radio stations seen as favouring the authorities remain on air. Their news coverage has been reduced to reproducing government press releases, press conferences and police reports.
“We’re alarmed by this blatant attempt to censor news of the disputed election,” said a statement from Joel Simon, executive director of the United States-based watchdog the Committee to Protect Journalists. “We call on Armenian authorities to withdraw the ban on independent newsgathering and dissemination, and restore access to independent and opposition media.”
EU envoy Semneby also called for the media restrictions to end.
“We hope that full media freedoms will be restored soon and that the state of emergency can be lifted,” Semneby told RFE/RL on March 4. “It goes without saying that a dialogue involving society in broader terms cannot take place without the active and extremely important role of the media.”

Armenia’s Bloody Saturday

Violence stuns the country, denting its image further after a controversial election.
By IWPR reporters in Yerevan (CRS No. 434, 03-Mar-08)


Armenia is counting the cost of what is already being called “Bloody Saturday,” after several people were killed in running battles between police and opposition demonstrators in the capital Yerevan.After a day of violence on March 1 which stunned this normally peaceful city, outgoing president Robert Kocharian declared a state of emergency in Yerevan. The protesters were calling for the cancellation of the February 19 election in which Kocharian’s ally and prime minister Serzh Sarkisian was voted in as president, when the security forces moved in with force to break up the demonstration. The opposition says its supporters were engaged in lawful protests and were subjected to an unprovoked attack, despite calls from the international community for a peaceful resolution of the political crisis. The authorities say they were forced to act after receiving information that weapons had been distributed among the demonstrators and that “mass riots” were planned for March 1.The trouble began early on the morning of March 1, when police moved in on several hundred protestors sleeping in tents pitched on Freedom Square in central Yerevan. According to an official statement, it was the protesters who started fighting the police. “The demonstrators began to throw stones, branches from trees, metal bars and bottles of inflammable liquid at the police. There were calls to overthrow the authorities with violence, and the police were abused,” said the statement. Not so, say opposition activists like Hovhanes, who told IWPR that the police made the first move, beating protestors and setting fire to their tents. Hovhanes said he heard them speaking Armenian with a distinct Karabakh accent, indicating that they came from that region. One of the protesters who got beaten up, Haik Yeritsian, said the assault began at around 6.30 am. “Men armed to the teeth attacked without warning and began to beat people brutally,” he said. At this point, Yeritsian said, Levon Ter-Petrosian, the former president who lost the election to Sarkisian, said, “Let’s wait and see what the military want to say.” He continued, “They said nothing and just attacked.” Yeritsian concluded, “Now I am looking for my brother Soghoman - I’ve been looking for him for two hours.” Many people were detained and taken away in police vehicles. The clashes continued for several hours. By nine in the morning, Freedom Square and surrounding streets were completely occupied by armed security forces. A cameraman told IWPR said he came to Freedom Square to film on hearing that protests were continuing there. “The police had flooded the square,” he recalled. “The tents had already been pulled down. Suddenly a group of people began to chant ‘Levon! Levon!’ Police with electric stun-guns attacked them; the people began to run and the police chased them and began beating them.” The cameraman said he shot footage of the incident but it was seized from him.Opposition protestors continued to gather wherever they could. An IWPR reporter saw policemen with truncheons attacking and dispersing groups of people who had started collecting on Mashtots Avenue. Some were forced into cars and taken away. Ter-Petrosian was escorted home and found himself effectively held under house arrest by the bodyguards the government had provided to protect him. Foreign Minister Vardan Oskanian later said the opposition politician was not under arrest and was free to go out, as long as he made his own security arrangements.At around 11 am, Ter-Petrosian held a press conference for those journalists whom the guards would let through – mainly foreigners. “It all happened very quickly,” he told the reporters. “In ten or 15 minutes the square was cleared, there were no people left on it, and it was full of police engaged in this operation.”Ter-Petrosian said that much of the violence committed against the police was the work of “provocateurs”, and that the police themselves had distributed improvised weapons.He stressed that he enjoyed immunity because he had formally filed a protest with the constitutional court the day before challenging the results of the election.In the meantime, thousands of opposition supporters converged on the French embassy in the centre of Yerevan – a place they considered relatively safe because of the proximity of western diplomats -- and continued their protests outside it. Large groups of armed police units moved to the scene, and there were fears that further violence would break out. After Armenia’s human rights ombudsman and members of parliament from the opposition Heritage Party arrived on the scene, the police withdrew.The protestors built a barricade out of buses and armed themselves with metal spikes and stones. A rubbish truck tried to pass through but was stopped and pelted with clothes and shoes. At around 3 pm, a police jeep drove into the crowd, and two people were injured. Furious protestors smashed and burned the vehicle. Not far away, a clash broke out near the mayor’s office and opposition parliamentarian Armen Martirosian was injured as he tried to calm things down.Despite being urged to disperse, more protesters arrived on the scene for a rally which started at around 4 pm. The streets around the embassy filled up with armoured vehicles and armed men. President Kocharian called a press conference for eight in the evening, but it was conducted in the end by foreign minister Oskanian, who warned that a state of emergency might be imposed and called on protestors to go home.An hour later, shots were heard in the streets and a group of opposition protestors were dispersed with tear gas. On Leo Street, a fight broke out between local residents and demonstrators, on the one hand, and armed police on the other. A supermarket had its windows smashed and the contents were stolen. The authorities said it was the work of looters, although one local resident said she saw goods being taken away in a police car. Clashes continued into the evening, with dozens of wounded on both sides. At around ten in the evening of March 1, President Kocharian imposed a state of emergency in Yerevan, restricting the rights of free assembly, media, parties and public organisations. The protests continued until five the next morning. The protestors finally dispersed when Ter-Petrosian urged them to go home and continue their fight by other means.A special session of parliament was convened at six that morning, which approved a state of emergency for a 20-day period. “If we hadn’t taken the appropriate measures we would simply have allowed supporters of Levon Ter-Petrosian to continue their rioting in our city,” said the speaker of parliament, Tigran Torosian. “The decision to impose a state of emergency was not taken lightly; there was no other solution.”An official police statement issued on March 2 said that an “uncontrollable crowd” of 7,000 had been looting and attacking cars and shops. Official figures said eight people died – seven of them protestors and one a policeman. As of March 3, 59 people remained in hospital, 27 of them police. One of those who died was opposition activist Gor Kloyan, a 29-year-old father of two, who was hit in the stomach by a bullet.Gor had been in the crowd next to a statue near both the mayor’s office and the French embassy. He was taken to hospital but died early on March 2. His relatives were angry with medical staff, saying that they did not treat him swiftly enough.Armen Soghoyan, head of the Health and Social Security Department at the mayor’s office in Yerevan, told IWPR that he was aware of four dead bodies being brought in to the hospitals controlled by his office.“The health ministry has all the figures,” he said. “We sent our figures to them, but they do not share their figures with us.” “Only ten per cent of hospitals are under the mayor’s office so I really cannot say anything about other hospitals in town”, he said, adding that, “whenever there is a state of emergency, a lot of different rumours go around.”International bodies and politicians expressed alarm at the news from Yerevan, and the OSCE’s Finnish presidency dispatched Finnish diplomat Heikki Talvitie to Armenia to act as a mediator.Many Armenians are still reeling at the sudden outbreak of violence in their capital.“Whoever’s fault it is, this bloodshed will cost us all dearly,” said Aram Grigorian, a 56-year-old native of Yerevan, reflecting the shock felt by many. “It has set us back for several decades.”The head of the Armenian church, Catholicos Garegin II, urged his compatriots to show restraint. “Today the Armenian people are grieving for their dead sons. We never expected that the innate common sense of our people would give way to hatred and enmity,” he said. “We are answerable to history and to future generations; we therefore cannot allow further irrational acts to take place which would threaten the stability of our country.”Of major world leaders, the Russian and French presidents, Vladimir Putin and Nicolas Sarkozy, have congratulated Serzh Sarkisian on his victory but other western governments have not yet sent formal messages as they are waiting for a final observers’ report on the February 19 poll.

Armenian unrest threatens peace in Nagarno-Karabakh - Feature

Thu, 06 Mar 2008 15:52:00 GMT

Moscow/Yerevan - Border fighting between Armenia and Azeri troops in the disputed region of Nagarno-Karabakh turned to heavy artillery shelling this week in the worst clashes since a 1994 ceasefire that ended a six-year, full-scale war. Between 15 and 16 soldiers died and dozens were injured in Wednesday night clashes according to conflicting casualty claims by Armenian and Azeri officials.
Azeri Foreign Minister Elmar Mamedyarov on Thursday accused Armenia of initiating the battle to distract from violent post- election opposition protests at home that led the president to impose a 20-day emergency rule over the capital Yerevan.
But Armenian President Robert Kocharian hit back Thursday: "The Azeris thought that the situation in Armenia had dulled the vigilance of our armed forces in Karabakh, that all our large military divisions had been relocated."
The unresolved status of Nagarno-Karabakh, an Azeri province controlled by ethnic Armenian separatists, was the hottest topic in Armenia's February 19 elections and daily protests since then have led to clashes with police in which eight people died Sunday.
The opposition's leader, Armenia's first post-Soviet president Levon Ter-Petrosian, pledged to "correct" what he called "his biggest mistake": bringing into government top military officials from Nagorno-Karabakh such as incumbent Kocharian and Prime Minister Serzh Sarkisian, whose presidential election win he now refuses to recognize.
Ter-Petrosian accuses the Karabakh Clan, as his supporters have dubbed them, of widespread corruption and nepotism, including signing over control of crucial economic sectors to Russia, thereby transforming a long-time alliance into a "vassal-sovereign" relationship.
Coming three weeks after Kosovo's declaration of independence from Serbia, Russia and the United States fear escalating tensions in the region and have called for restraint.
The mountainous Caucasus region where Nagarno-Karabakh lies has emerged as strategically important as it lies along gas routes from the energy-rich Caspian Sea region to Europe.
Western powers fear further instability could disrupt gas routes and further undermine a fragile security situation in the neighbourhood, which is host to a Russian military base and borders Iran.
The United States and NATO declared Thursday that Kosovo's independence from Serbia could not serve as a precedence for Nagarno- Karabakh or any other region.
Georgia's breakaway South Ossetia region on Wednesday asked for the European Union, the United Nations and Russia to recognize its independence, bearing out Russia's claim that Kosovo's independence would lead to a "parade of sovereignty" in the Caucasus.
Azeri President Ilham Aliyev firmly rejects Kosovo's independence as illegal and has upped rhetoric about using any means to achieve unity ahead of October presidential elections.
"We have been buying military machinery, airplanes and ammunition to be ready to liberate the occupied territories, and we are ready to do this," Russian newspaper Noviye Izvestia quoted Aliyev as saying on Thursday.
"The conflict will come to an international solution when Armenia feels Azerbaijan's force," he said.
Oil-rich Azerbaijan has increased its military spending to more than 1 billion dollars in 2008, provoking a mini-arms race with Armenia, which in turn has hiked its military spending by 20 per cent in the past year.
Thomas Gomart, head of the Russian/CIS programme at the Paris- based Institut Francais des Relations Internationales, voiced concern over the "evolution of the rhetoric" in a recent interview with Deutsche Presse-Agentur dpa.
"The disproportion in the two countries' military spending is worrying. Azerbaijan's expenditure could be compared to the total Armenian budget," he said.
Observers also fear that Armenia's post-election instability could aggravate relations with Turkey which has allied with fellow Muslim state Azerbaijan to blockade landlocked Armenia along its borders.
Ter-Petrosian, who was forced from power by the current leadership in 1998 for his proposal to compromise in peace talks with Azerbaijan, has argued the blockades are killing Armenia's possibilities for growth. "Russia cannot be Armenia's only road to the outside world," he has said.
But a construction boom and a healthy economy spoke in favour of the established leadership in the recent elections, and despite rallying thousand-strong opposition protests Ter-Petrosian remains widely unpopular among those who recall the economic hardships of the post-Soviet transition.
Nagarno-Karabakh native and war hero Sarkisian is expected to keep up the hawkish stance set by his political mentor Kocharian during his decade at the helm, perpetuating fears of a new war along the border where gunfire breaks out regularly.

Prescott leads Armenia peace trip

Ex-deputy prime minister John Prescott is heading a diplomatic mission aimed at defusing Armenia's political crisis.
A state of emergency has been in force in the capital, Yerevan, since 1 March, after violence erupted amid allegations of vote-rigging in recent elections.
Mr Prescott is visiting as a member of the Council of Europe's Parliamentary Assembly, which he joined in October.
He will meet outgoing president Robert Kocharian and president-elect Serzh Sarkisian during his two-day trip.
The crisis followed recent presidential elections, in which the prime minister, Mr Sarkisian, officially beat the main opposition leader, Levon Ter-Petrosian, by a wide margin.
Mr Ter-Petrosian, a former president, claims the election was rigged.
At the time of the elections on 19 February, John Prescott headed a similar delegation which travelled around Armenia, observing the poll.
They judged the election to have been generally democratic, but said there had been some problems with the counting of votes.
Official election results in Armenia gave Serzh Sarkisian 53% of the vote, and Levon Ter-Petrosian 21.5%.

A state of emergency was imposed as violence flared in Yerevan
The Council of Europe has sent Mr Prescott back to Armenia on what it calls a "snap visit", concerned by the violence and the imposition of the state of emergency.
The aim is to "assess the post-electoral situation... and explore possibilities for defusing the current political crisis and promoting dialogue", the Council said in a statement.
Mr Prescott will also meet defeated candidate Levon Ter-Petrosian.
Opposition anger
The crisis in Armenia began when opposition demonstrators responded to electoral defeat with 11 days of mass demonstrations in the capital, setting up barricades in Yerevan's city centre.
The government declared the protests were illegal, and on 1 March police fought pitched battles with demonstrators on the streets.

Police clashed with protesters in Yerevan on 1 March
Eight people who had been demonstrating in support of the defeated opposition candidate, Levon Ter-Petrosian, were killed. About 100 others were injured in the violence.
Mr Ter-Petrosian was placed under house arrest, but has been allowed out to attend proceedings at the Constitutional Court to challenge the election results.
Mr Prescott joined the parliamentary assembly of the Council of Europe last October, as leader of the UK contingent of 18 Westminster MPs.
The Council of Europe is a body founded in 1949 to promote democratic ideals and human rights in Europe, and is not part of the apparatus of the European Union.

Armenian Parliament Sanctions Arrest Of Opposition MPs

Armenia’s parliament on Tuesday gave a green light for the arrest and prosecution on coup charges of four of its members loyal to former President Levon Ter-Petrosian. Miasnik Malkhasian, Hakob Hakobian, Sasun Mikaelian and Khachatur Sukiasian will be formally charged under articles of the Criminal Code relating to attempts to seize power and provoke riots for that purpose. The charges stem from Saturday’s deadly clashes between Ter-Petrosian supporters and security forces that followed the forcible break-up of an opposition sit-in in Yerevan’s Liberty Square. Lawmakers voted overwhelmingly to lift their colleagues’ immunity from prosecution after a speech by Prosecutor-General Aghvan Hovsepian. He reiterated government allegations that the clashes had been planned by the Ter-Petrosian-led opposition in advance. Hakobian and Malkhasian were detained on Sunday and brought to the parliament session by masked security officers. Both men were allowed to address the National Assembly and deny the accusations. The two other accused deputies appear to have gone into hiding. Hovsepian told journalists later in the day that law-enforcement authorities are also hunting for several other unspecified Ter-Petrosian allies and trying to make sure that none of them flees the country. He did not exclude that the former president may also be arrested and put on trial. “The investigation is underway and we will make a decision based on its results,” he said. The coup case was described as baseless and politically motivated by Zharangutyun Party of Raffi Hovannisian, the only opposition group represented in the 131-member National Assembly. Addressing the legislature, Hovannisian said it will only deepen the post-election unrest in the country. In a written statement, Hovannisian and the six other Zharangutyun parliamentarians condemned the use of lethal force against opposition demonstrators and expressed serious concern about the ensued arrests of opposition activists. “The reports received from the legal defenders of several arrestees allow us to assert that all of Yerevan’s detention halls are full of people who have become the patent victims of police brutality,” they said. “This situation confirms the public fear that the country’s law enforcement bodies actually do not intend to carry out a fair and unbiased investigation into this and all other tragic events which have taken the lives of Armenian citizens,” added the statement.

Armenia: The United States is Muted on the Armenian Political Crisis

By Joshua Kucera 03/05/08
The continuing political crisis Armenia stemming from the March 1 violence in Yerevan has unfolded with little comment from the United States, either from the US government or from influential Armenian-American lobbying groups.
The root cause of the crisis is found in the disputed presidential election on February 19, in which Prime Minister Serzh Sarkisian was declared the winner. [For background see the Eurasia Insight archive]. Asserting that widespread fraud enabled Sarkisian’s victory, the main challenger Levon Ter-Petrossian mounted a permanent protest in Yerevan. [For background see the Eurasia Insight archive]. A government attempt to disperse the demonstrators during the pre-dawn hours of March 1 sparked an escalating confrontation that culminated in armed clashes. Officially, eight people died in the clashes, but witnesses believe the death toll could be substantially higher. Under state of emergency regulations imposed on March 1, the government enjoys broad powers to restrict press freedom, making verification of competing claims next to impossible. [For background see the Eurasia Insight archive].
A statement by Karekin II, the spiritual leader of the Armenian Apostolic Church, urged that both sides compromise. "Let us practice wisdom and reasoning, refraining from fraternal hostility and actions that deepen the discord. All problems and issues which trouble us, shall be solved through peaceful means, respect for the law and the safe paths of dialogue,” Karekin II said in a statement issued March 3. "Each of us must answer for our actions before history and our generations. Let us not risk the stability of our country with further unwise actions.”
Kocharian on March 5 vigorously defended his decision to impose a state of emergency, which in addition to restricting the flow on information, also allows for the limitation of non-governmental organization activity and the roll-back of civil liberties, including freedom of assembly. The president appeared to place all blame for developments on his political opponents, and vowed to “to track down all inciters, masterminds and executors of the unrest,” according to comments distributed by the official Armenpress news agency. Kocharian also stated that he had no intention of extending the state of emergency, which is due to expire on March 20.
The government’s media blackout has silenced at least five Armenian news outlets. And in a move that is sure to create difficulties for US-Armenian relations, President Robert Kocharian’s adminsitration has also suspended broadcasts of the US-funded Radio Free Europe/Radio Liberty, and has blocked the RFE/RL website in Armenia.
"Censorship and harassment of the media are the antithesis of democracy," James K. Glassman, chairman of the Broadcasting Board of Governors, which oversees all non-military US international broadcasting, said in a written statement issued march 5. "Our broadcasters wish to serve the audience in Armenia by providing reliable news and information at this critical juncture. Unfortunately, that is not an option at the moment, unless you are a patient and resourceful Internet user."
There are several reasons for the relative US silence on recent developments in Armenia, analysts say. On a geopolitical level, Armenia is not deemed of vital strategic importance by Washington, as the Caucasus country lies outside the Caspian Basin energy corridor that passes through Azerbaijan, Georgia and Turkey.
In addition, the Armenian crisis is not viewed in Washington as a struggle pitting democratic forces against an authoritarian regime. It is more of an internecine struggle, in which a dispute among an entrenched political elite over the division of spoils has escalated to the point where it got out of control. Ter-Petrosian and his supporters are generally not seen as being any more democratically oriented than the incumbent Kocharian-Sarkisian team. To substantiate that point, some observers point to the fact that in the 1996 presidential election, Ter-Petroisian, who was running then as an incumbent, was accused of many of the same electoral abuses that he now assails the Kocharian administration for.
Finally, Armenian-American diaspora groups, which wield significant power in Washington’s policy towards Armenia, have chosen not to call attention to the crisis there.
The State Department issued a mildly worded statement on March 1, condemning the violence. The statement implied equal responsibility for both the government and the protesters. “Any unlawful actions such as violence and looting worsen the situation and must stop. We hope that the State of Emergency declared today will be lifted promptly and that political dialogue resumes,” the statement said.
But that is not enough, said Cory Welt, associate director of the Eurasian Strategy Project at Georgetown University. “The United States and the Europeans should certainly do one thing – stop pretending there is democratic progress where there is none. It’s one thing to shy away from giving the street false cause for optimism; it is another to be so patronizing about ‘baby steps’ toward democracy when there are none.”
“What makes the Armenian case so unusual is the willingness of the United States and Europe to move forward with business as usual when there is no business to be done - Armenia is neither a security nor an energy partner for the West,” Welt said.
Given the recent developments, Welt suggested that Washington should suspend aid from the Millennium Challenge Account, which is supposed to encourage Armenia to build democratic institutions. [For background see the Eurasia Insight archive]. The flow of Millennium Challenge assistance should not resume until there is a full, independent accounting for the violence on March 1 and 2, Welt added.
There has also been a relatively muted response from Congress, including from the members who are active in pro-Armenian issues. Armenian lobby groups have not pressed Congress to get involved in the crisis in Armenia, according to one Congressional staff member, speaking on condition of anonymity. That is partly because the lobby groups have political ties with the parties in power in Armenia, but partly because they feel that focusing on Armenia’s negatives is bad public relations.
“Frankly, in terms of the Armenian-American lobby, they get really ginned up and energized about the Armenian genocide resolution, but they don't really want to look at corruption, because that doesn't put them in a very favorable light,” the staffer said. “This doesn't help them with their agenda.” [For background see the Eurasia Insight archive].
The Armenian National Committee of America did not release any statement on the crisis, and as of the morning of March 5 its website carried no mention of the situation unfolding in Armenia. The Armenian Assembly of America did post a statement on its website, calling on all sides to “adhere to the rule of law and to refrain from violence, as well as to ensure that the media will cover the events as they take place with fairness and balance.” Neither organization returned calls and emails by a EurasiaNet correspondent seeking comment.
“Without energy or particular strategic importance, Armenia is left in the United States with the politically quite strong Armenian diaspora,” Welt said. “In the end, it is not the lobbies that should be held responsible, but their representatives in Congress who have far greater reason to be troubled by the hypocrisy of avoiding discussion or comparison of the internal state of Armenia when shaping US policy in its confrontations with Azerbaijan and Turkey.”
Part of the diaspora groups’ ambivalence can be explained by the fact that the main opposition candidate, Ter-Petrossian, strove to weaken the political strength of the Armenian diaspora when he was in office. In addition, his willingness to negotiate with Azerbaijan over Nagorno-Karabakh angered members of the diaspora groups. Ultimately, Ter-Petrosian’s willingness to negotiate on the Karabakh issue initiated a chain of events that led to his resignation in 1998. He was replaced by Kocharian.
The Karabakh contact line dividing Armenian and Azerbaijani troops was the scene of heavy fighting on March 4-5. Azerbaijani officials on March 5 claimed that Armenian forces launched an attack, in part out of a desire to distract attention from events in Yerevan. Armenian officials countered that Azerbaijani forces initiated the clash. The death toll was placed at between eight and 16. Kocharian, in commenting on the fighting, stated that officials in Baku were trying to take advantage of Armenia’s domestic difficulties. "In all likelihood Azerbaijani leaders thought that because of recent events in Yerevan, the army of Nagorno-Karabakh has lost its vigilance or communication,” Kocharian told Armenpress
In addition, the Armenian diaspora groups tend to disengage from Armenian political issues because the corruption and authoritarianism conflict with the American values that they have acquired, said Yossi Shain, a political scientist at Georgetown University who studies the politics of diaspora groups.
“One can argue that in the mind of the diaspora, Armenia as a homeland has served more as a notion, perhaps a mythical vision than as a concrete sovereign state,” Shain said. “If the [Armenian] state represents something hostile to their ideology, they will remove themselves. They will be more keen to identify with Armenia as a whole than to identify with one regime, if it violates what they consider to be the values of America.”
Editor's Note: Joshua Kucera is a Washington, DC,-based freelance writer who specializes in security issues in Central Asia, the Caucasus and the Middle East.

YouTube Blocked in Armenia

March 7, 2008 Election Riots
We can now confirm that YouTube has been blocked in Armenia. We have spoken with several people in Armenia, and we were told that it’s fully blocked.
This is due to several riot videos being posted. It should also be noted, that A1Plus stopped posting videos there since 5 days ago. A1Plus’s website has been down for over a week also.
ArmeniaNow was also a victim of the media blackout, as we announced few days ago, it will only report official news only from now on.
Armenia also blocked several radio channels and closed several newspapers.
Armenians are now receiving only one-sided information. All people who are being interviewed on H1 Armenia’s National Channel are anti-Levon Ter-Petrosyan. All news reports are targeted against Ter-Petrosyan and people who participated during riots.

Armenia's Bloody Saturday Shatters Election Deadlock -

Richard Weitz Bio 05 Mar 2008World Politics Review Exclusive
On March 1, the conflict over the disputed outcome of last month's presidential elections in Armenia turned deadly when riot police and Interior Ministry troops clashed with armed opposition demonstrators in the capital city. Dozens of people were killed or injured in downtown Yerevan, where tens of thousands of Armenians had engaged in round-the-clock street protests and established a makeshift tent camp. The incident apparently started with a police tracer bullet accidentally ricocheted and killed a demonstrator, enraging the protesters to attack the police. The government responded to the melee by declaring a state of emergency in the capital and mobilizing the army to end the mass rallies that had characterized Yerevan since the losing candidates accused President Robert Kocharian of manipulating the results of the Feb. 19 election. They claimed that Kocharian, prevented by the constitution from running for a third term, resorted to buying votes, rigging ballots, and using government resources, such as the state-run media, to support the campaign of his preferred candidate, incumbent Prime Minister Serge Sarkisian.Armenia's central electoral commission declared that Sarkisian won the election outright in the first round with 53 percent of the vote, with former Armenian President Levon Ter-Petrosian, the main opposition candidate, receiving only 21.5 percent. Former speaker of the parliament, Artur Baghdasarian, obtained 17.7 percent of the eligible votes.Opposition leaders cited evidence of fraud and demanded annulment of the Feb. 19 results and the holding of another ballot. Since the elections, crowds of demonstrators had assembled in Freedom Square, frequently shouting the slogan "Fight, fight to the end." Ter-Petrosian appeared at several of the protest rallies and, at the end of February, filed a formal complaint with Armenia's constitutional court to overturn the declared results. Several senior government officials, since dismissed, have broken with Kocharian and backed Ter-Petrosian's claim of fraud.On Feb. 29, however, Sarkisian secured the support of third-place finisher Baghdasarian, who agreed to become Security Council secretary in the next government, thereby bolstering its legitimacy. The Council is the president's main advisory body; its leader is considered the third or fourth highest-ranking official in the country.Kocharian charged some protesters with attempting to launch a coup d'état. The president began his declaration of an emergency by announcing that "the self-nominated candidate Levon Ter-Petrosian who lost in the 2008 presidential election in the Republic of Armenia, and a group of adventure-seekers surrounding him, without acknowledging the reality of their defeat, took to illegal actions" by accumulating and transporting weapons and holding public marches without notifying the authorities. The state of emergency, issued by Kocharian and subsequently approved by the National Assembly, will remain in force until March 20. It suspends several constitutional guarantees, such as the right to strike and engage in public demonstrations, and imposes censorship, requiring the local media to report only government-provided information. The decree also endows the internal security forces with enhanced powers to control the movement of people and vehicles. Finally, it temporarily suspends activities of political parties and other nongovernmental organizations. "If participants in the disorder fire at police, I have no choice but to resort to the army's help," Kocharian explained in televised remarks following the clash. "And I am obliged to safeguard the safety of our citizens." Opposition leaders claim that government provocateurs placed firearms and other weapons near sleeping demonstrators in order to justify suppressing the peaceful demonstrations. General Seyran Ohanyan, the chief of the Armenian military staff, warned that the military would respond to any mass gatherings during this period with "very strong counteractions from Armenia's military forces." Saying he hoped to limit further violence, Ter-Petrosian, then briefly under house arrest, called on the demonstrators to end public protests for the duration of the state of emergency. Most people appear to have heeded his appeal, as well as government threats, to stay at home, but scattered looting was reported. The New York Times noted the incongruity of the strong support for Ter-Petroisian among the looters: "'I'm fighting for honesty,' said a man in his 50s, holding a stolen beer in one hand and a lemon in the other."International observers offered varying assessments of the elections. The 333 monitors from the Organization for Security and Cooperation in Europe (OSCE) found many local irregularities, especially in the vote counting, but concluded that the process was "mostly" fair and an improvement over earlier ballot. Some world leaders, most notably Russian President Vladimir Putin, have congratulated Sarkisian on winning the election.Most Western governments have withheld formal endorsement, simply congratulating the Armenian people for holding the election. For example, U.S. State Department spokesperson Tom Casey issued a statement saying, "We congratulate the people of Armenia on the active and competitive presidential election," but added that "we also note that international monitors identified significant problems with electoral procedures." The department called on the authorities to rectify these flaws by holding recounts and taking steps to ensure future ballots are conducted better. "We also urge all political forces to continue observing the rule of law and to work peacefully and responsively for a democratic Armenia."The events in Armenia eerily resemble recent developments in Georgia. In early January 2008, Mikheil Saakashvili won a first-round victory in the country's presidential election, garnering 53 percent of the vote, while the second-place finisher received 27 percent. As in Armenia, international electoral observers certified the results despite criticizing instances of intimidation of opposition candidates, procedural shortcomings in ballot counting, and an unwarranted boost to the incumbent from his activities as head of state.The previous November, Saakashvili had imposed a state of emergency that suspended operations of the main opposition Imedi TV station and ordering the police to use force to end the mass rallies that had paralyzed downtown Tbilisi for a week. The protesters, hundreds of whom were injured in the police crackdown, claimed they were trying to defend Georgia's democratic system of government against Saakashvili's attempts to acquire dictatorial powers. The president accused the demonstrators of seeking to overthrow the government, but international human rights groups and some foreign governments criticized Saakashvili's move.Somewhat ironically, a similar mass protest in 1998 compelled Ter-Petrosian, whose reelection in 1996 was also tainted by charges of irregularities, to resign as the country's first freely elected president since Armenia regained independence in 1991. Critics recall his presidency as being marked by the repression of opposition parties and the death of at least one party activist held in police custody. Ter-Petrosian has referred to the protests as a "democratic revolution." Yet, his questionable past makes it difficult to characterize the current situation as another colored revolution such as those that occurred in several former Soviet republics during the 2003-2005 period. Richard Weitz is a senior fellow at the Hudson Institute and a World Politics Review contributing editor.

TOL.cz - Soviet Armenia

by TOL7 March 2008
By muzzling the press and dissenters, the regime in Yerevan fails another test of democracy.
It’s a familiar refrain. The government-run media lavish attention on the heir-apparent and ignore opposition candidates. Public employees are given not-so-subtle reminders before election day of who butters their bread. The political elite dismiss outside criticism. And to no one’s surprise, the anointed successor walks away with the presidency.It sounds like Russia, which held its sham presidential election on Sunday. But it also describes Armenia, a former Soviet republic that still has close ties to Moscow. The difference is that the aftermath of yet another faulty Armenian election was marked by a deadly crackdown on demonstrators and an assault on human rights.Armenians are all too familiar with tragedy and dictatorship. The feisty nation endured invasions, genocide and 70 years of communism imposed on it by outsiders. But the years since independence in 1991 have been marked chiefly by problems of Armenia’s own making. The country is still paying the price for its costly turf war with Azerbaijan in the early 1990s. Its belligerent relationship with Turkey damages its economic potential. And despite huge investments from its well-connected diaspora and do-good aid programs, it is still a nation sabotaged by corrupt, clannish, and sometimes violent politics.
Robert KocharianIt all starts at the top, where President Robert Kocharian is about to hand power to his longtime ally, Prime Minister Serzh Sarkisian. In the 19 February presidential contest, the prime minister defeated his main challenger, former President Levon Ter-Petrosian, by a 30-point margin. Ter-Petrosian’s supporters immediately declared the election a fraud and took to the streets.International election monitors reported that hopes for a clean contest were marred by bias in the government media, evidence that public employees were compelled to vote for the ruling Republican Party, and incidents of violence. The Organization for Security and Cooperation in Europe reported several attacks on campaign workers and the offices of Ter-Petrosian just days before the election. The OSCE said the attacks contributed to “the increasingly tense pre-election environment.” OMINOUS WARNINGIt was an ominous warning of things to come. After days of demonstrations, security forces attacked protesters in central Yerevan last weekend. In the ensuing chaos, as many as eight people were killed and dozens of others – including police officers – were wounded. Human Rights Watch, along with other monitors, called on the government to investigate what several eyewitnesses said was excessive use of force. A glance at the websites of media and bloggers intrepid enough to report the incidents, such as the Armenian investigative journalism site HETQ Online, ArmeniaNow, and TOL’s Armenian Patchwork blog, shows menacing security forces, badly beaten victims, the hulks of burned-out police vehicles, and streets littered with debris.

Kocharian declared a 20-day state of emergency on 1 March, banning the right of assembly and muzzling all but “official information.” In a speech to the nation that harkened back to Soviet crackdowns on dissent, he accused protesters of “illegal activities” and challenging “stability” and “constitutional order.” This week, the Sarkisian-controlled parliament waived immunity from prosecution for four opposition lawmakers accused of fomenting unrest.The government has a duty to maintain order, and in a country like Armenia that is too often given to Wild West politics, it is no easy task. But people in democracies have a right to be informed, to express themselves, to assemble, to complain about their government, and to demonstrate against their public servants. Strong democracies can withstand criticism and dissent, but strong democracies are not built from the top down.TOP HEAVY AND UNACCOUNTABLEArmenia’s constitution – which vests inordinate power at the top – is partly to blame for the country’s current crisis. Its political culture is another. Stephan H. Astourian, who heads the Armenian studies program at the University of California at Berkeley, has described the party system in Armenia as one of “a limited geographic scope, ideological fuzziness, and weak institutionalization. These are essentially personalistic organizations, instruments for the ambitions of a more or less well-known individual and his clientele.”
Serzh SarkisianDonors also contribute to the crisis. They tend to chart Armenia’s economic gains as a sign of overall progress without demanding more accountability. A 2005 report from the U.S. Agency for International Development suggests there isn’t much to show for the millions of dollars Washington pumps into democracy-building and anti-corruption programs each year:“Although Armenia has been independent for almost fifteen years, autocratic mentalities and practices remain embedded. The government is dominated by the executive branch and is without meaningful checks and balances. The judiciary is not independent, and rulings are politically biased. A symbiotic relationship between political and business elites has bred endemic corruption and severely hampers the ability of opposition parties to raise funds or access the electronic media.”The opposition, such as it is, has offered little as an alternative. Ter-Petrosian himself was accused of cronyism during the economic privatizations in the early years of the republic, and of rigging his 1996 re-election as president. Two years later he was forced to cede power to his prime minister, Kocharian, but returned from political obscurity a decade later determined to reclaim his old office. He denies inciting his supporters, but he was back in court this week challenging the official results rather than seeking an end to the crisis.The president’s job would not be easy for any leader in an isolated, bitterly divided society where too much blood has been spilled already. If he is to succeed where Kocharian and Ter-Petrosian both failed, Sarkisian will have to make peace with neighboring nations, heal the domestic wounds, create a public-service ethic, and decentralize his own authority.The president-elect should start by demanding that Kocharian lift the emergency decree and remove the shackles from the media. Times of crisis are when people most need information, not government-imposed silence.

Troubling news from the Caucasus - The Economist

Bloodshed in Armenia worries both Russia and the West
THE day after Dmitry Medvedev's presidential victory, Moscow's leading papers turned their attention away from the long-predicted result to the unexpected bloodshed in Armenia. At least eight people were killed in clashes between security forces and opposition supporters protesting against alleged fraud in the country's presidential elections. “An election won with some blood”, ran the headline in Kommersant, a leading business daily.
Small, complicated and with names that are hard to spell, Armenia has long been out of the mainstream of world news. Yet what happens in this country has implications not only for the whole of the Caucasus, a region vital for Europe's energy security, but also for Russia. The story of rigged elections, corrupt officials and dead protesters is particularly unnerving for Russia, a country that prides itself on its stability.

On February 19th Armenia held presidential elections. The incumbent prime minister, Serzh Sarkisian, assisted by a biased media and occasional stuffing of the ballot boxes, won 53% of the vote. If the election had been conducted fairly, there is a good chance he would have faced a second round and a possible defeat. But Mr Sarkisian had the backing of Robert Kocharian, the current president, which swung the result. (Mr Kocharian, it is said, fancies the job of prime minister—not unlike his Russian counterpart.)
International observers did not cover themselves in glory. The Organisation for Security and Co-operation in Europe pointed out many shortcomings, yet said in an initial statement that the ballot was “mostly in line with the country's international commitments”.
The opposition, led by Levon Ter-Petrosian, an academic and Armenia's first president, demanded a re-run of the election. His supporters took to the streets. Mr Ter-Petrosian is no democratic angel. In 1996 he is widely believed to have rigged the presidential election in his favour. Still, those who voted for him this time did so largely in protest against the local mafia, corruption and unemployment now associated with Mr Kocharian.
For 11 days the government put up with the peaceful protest. But on March 1st, the police moved in on the pretext that protesters were carrying firearms, which some observers say were planted. Mr Ter-Petrosian was placed under de facto house arrest and the crowd was dispersed. Predictably it regrouped and gathered in front of the French embassy in Yerevan. Mr Kocharian sent in the army, and the area was soon lit up with tracer fire.
Eight people were killed, cars were torched and shops were looted. Many protesters were armed with stones and metal poles. But the responsibility ultimately lies with the government which allowed the situation to deteriorate into chaos. The state of emergency now imposed by Mr Kocharian for 20 days, including a media blackout and the arrest of opposition figures, may temporarily suppress the protests, but it is unlikely to resolve the underlying problems.
These include corruption, low living standards and an economic blockade by Azerbaijan and Turkey because of Nagorno-Karabakh, the Armenian-populated enclave inside Azerbaijan that was conquered by Armenia in 1994. This conflict has long been frozen. But three days after the violence in Yerevan, Armenian and Azerbaijani forces were involved in their worst firefight in a decade. Both Armenia and Azerbaijan accuse each other of starting the skirmish, which caused a disputed number of deaths on both sides.
Claiming that Kosovo's declaration of independence last month has emboldened Armenian separatists, Azerbaijan's president, Ilham Aliev, has given warning that he is buying weapons to retake Nagorno-Karabakh by force, if necessary. A renewed war could destabilise the region and jeopardise a strategic oil pipeline to Turkey that runs only 15 kilometres (ten miles) from the ceasefire line.
Nagorno-Karabakh remains an open sore. Mr Ter-Petrosian's downfall in 1998 was mainly caused by his hints of a more flexible approach to a peace settlement with Azerbaijan. Both Mr Kocharian and Mr Sarkisian are from Nagorno-Karabakh and fought in the war, but they have done little to move towards peace. In a recent commentary in the Washington Post, Mr Ter-Petrosian dismissed the notion that only hardliners from Nagorno-Karabakh can solve the conflict. Indeed, he argues that Mr Sarkisian, whose presidency is now marred by bloodshed and incompetence, will be even less able to govern.
Russia and the West have an interest in Armenia's stability, and they need to work to maintain it. This could be Mr Medvedev's first foreign test as president.

all a1plus news 01 march

ԱՐՏԱԿԱՐԳ ԴՐՈՒԹՅՈՒՆ
[22:30] 01 Մարտի, 2008
Նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանը մարտի 1-ին հրամանագիր է ստորագրել արտակարգ դրություն հայտարարելու մասին.
՚Հայաստանի Հանրապետությունում սահմանադրական կարգին սպառնացող վտանգը կանխելու եւբնակչության իրավունքներն ու օրինական շահերը պաշտպանելու նպատակով, ղեկավարվելով Հայաստանի Հարապետության Սահմանադրության 55-րդ հոդվածի 14-րդ եւ117-րդ հոդվածի 6-րդ կետերով` ո ր ո շ ու մ ե մ.
1. Երեւան քաղաքում 2008 թվականի մարտի 1-ից 20 օր ժամկետով հայտարարել արտակարգ դրություն:
2. Արտակարգ դրություն հայտարարելու համար հիմք ծառայող հանգամանքների վերացման եւայլ հրատապ հարցերի կանոնակարգման եւիրականացման ղեկավարումը վերապահել Հայաստանի Հանրապետության Նախագահին:
3. Արտակարգ դրության իրավական ռեժիմի ապահովումը վերապահել Հայաս­տանի Հանրապետության կառավարությանն առընթեր Հայաստանի Հանրապետության ոստիկանությանը եւՀայաստանի Հանրապետության պաշտպանության նախարա­րու­թյանը:
4. Սահմանել արտակարգ դրություն հայտարարված տարածքում հետեւյալ ժա­մա­նակավոր սահմանափակումները՝
1) ժողովների, հանրահավաքների, ցույցերի, երթերի եւայլ զանգվածային միջո­ցա­ռումների իրականացման արգելում.
2) գործադուլների եւկազմակերպությունների գործունեությունը դադարեցնող կամ կասեցնող այլ միջոցառումների արգելում.
3) իրավապահ մարմինների կողմից, անհրաժեշտության դեպքում, անձանց, տրանս­պորտային միջոցների տեղաշարժի սահմանափակում եւզննության իրակա­նա­ցում.
4) զանգվածային լրատվության միջոցների կողմից պետական եւներքաղաքական հարցերի առնչությամբ հրապարակումները կարող են իրականացվել բացառապես պետական մարմինների պաշտոնական տեղեկատվության սահմաններում.
5) առանց համապատասխան պետական մարմինների թույլտվության՝ թռուցիկ­ների եւայլ ձեւով քաղաքական քարոզչության իրականացման արգելում.
6) արտակարգ դրություն հայտարարելու համար հիմք ծառայող հանգամանքների վերացմանը խոչընդոտող կուսակցությունների եւայլ հասարակական կազմակեր­պու­թյունների գործունեության ժամանակավոր կասեցում.
7) արտակարգ դրության իրավական ռեժիմը խախտած եւ տվյալ տարածքում չբնակվող անձանց վտարում` նրանց միջոցների հաշվին, իսկ միջոցներ չլինելու դեպ­քում` Հայաստանի Հանրապետության պետական բյուջեի միջոցների հաշվին` կատար­ված ծախսերի հետագա փոխհատուցման պայմանով:
5. Հայաստանի Հանրապետության կառավարությանը` ձեռնարկել անհրաժեշտ միջոցառումներ սույն հրամանագրի իրականացումն ապահովելու ուղղությամբ:
6. Սույն հրամանագիրն ուժի մեջ է մտնում տեղեկացման պահիցՙ:



ԱՅՐՎՈՒՄ ԵՆ ՈՍՏԻԿԱՆԱԿԱՆ ՄԵՔԵՆԱՆԵՐ
[22:00] 01 Մարտի, 2008
Մաշտոցի պողոտայի խաչմերուկից մինչեւ կամրջի մոտ կայանված ոստիկանության բոլոր մեքենաները ջարդուփշուր են արված, այրվում են երկու վիլիս, չորս մարդատար մեքենա, մեծ քանակությամբ մարդիկ են հավաքված: Այստեղ տեղակայված են եղել նաեւ ռազմական ուժեր, որոնք մարդկանց դիմադրությունից վախեցած փախուստի են դիմել, ըստ շրջանառվող լուրերի, դիրքավորվել են դեպի Պռոշյան հատված, սակայն կամրջի վրա շատ մարդիկ կան հավաքված, իսկ երիտասարդները մարտական տրամադրված շարունակում են դիմադրությունը:
Այս պահին մեծ թվով զնվորական ստարաբաժանումներ են կուտակված կառավարության շենքի մոտ: Հայաստանի սահմանագոտում պայմանագրային զինծառայություն իրականացնողները եւ ռազմական ուսումնական հաստատության կուրսանտները հավաքված են կառավարության շենքի մոտ: Ի դեպ, Լեոյի փողոցի վրա ժամը 22.-ի սահմաններում տղամարդու դիակ է եղել՝ ջլուխը ջախջախված:
Բազմաթիվ շտապ օգնության ավտոմեքենաներ են սլանում դեպքի վայր: Կան բազմաթիվ վիրավորներ եւ դիմադրող ցուցարարների եւ ոստիկանների շրջանում:




ԺՈՂՈՎՈՒՐԴԸ ՀԵՏ ՄՂԵՑ ԱՌԱՋԻՆ ՀԱՐՁԱԿՈՒՄԸ
[22:00] 01 Մարտի, 2008
Գրիգոր Լուսավորիչ փողոցն այսօր ժամը 21-ի սահմաններում մարտի դաշտ էր հիշեցնում: ՀՀ զինված ուժերը հարձակվեցին սեփական ժողովրդի վրա, որը փորձում էր ինքապաշտպանվել ձեռքի տակ եղած փայտերով, քարերով: Մոտ մեկ ժամ տեւած հարձակման ընթացքում ժողովրդի արձակեցին լուսատու փամփուշտներ, արցունքաբեր գազ եւ պայթուցիկներ էին նետում: Ժողովիդին ՚Լեւոն նախագահՙ վանկարկելով, փայտ ու քարերով մինչեւ Մաշտոցի փողոց քշեց զինված ուժերին: Այդ ընթացքում ընդդիմության առաջնորդը իրար հաջորդելով ելույթներ էին ունենում եւ վստահեցնում, որ իրենք արդեն հաղթել են: ՚Եթե մենք այստեղից չհեռանանք հաղթանակով, մենք չենք կարողանալու նայել մեր երեխաների աչքերինՙ,- ասաց Արարատ Զուրաբյանը:
ժողովուրդը հետ մղելով զինված ուժերի առաջին հարձակումը, նախապատրաստվում է նոր ինքնապաշտպանության` համոզված չլինելով, որ իշխանությունները այսօր արդեն երրորդ, չորրորդ անգամները ուժ չեն գործադրի իրենց նկատմամաբ: Բացի Լեւոն-Տեր-Պետրոսյանից նրա շուրջ հավաքված բոլոր ուժերը հարթակում են եւ քաջալրում են իշխանություններին: ՚Եթե նրանք փորձեն կրկին հարձակվել, այնպիսի հակահարձակ կտանք, որ մինչեւ Բաքու կհասնենՙ,- հայտարարեց Մյասնիկ Մալխասյանը:




ԿՐԿԻՆ ԾԵԾԵԼ ԵՆ ՑՈՒՑԱՐԱՐՆԵՐԻՆ
[21:48] 01 Մարտի, 2008Այս պահին մի քանի խիզախ մարդ, որ փորձել են ի նշան բողոքի բարձրանալ կառավարության շենքի ուղղությամբ, դաժան ծեծի են ենթարկվել մահակավոր ոստիկանների կողմից, իսկ այս երեւույթին կանգնած հետեւել են ՀՀ փոխվարչապետ Հովիկ Աբրահամյանը, եւ էրեբունու թաղապետ Մհեր Սեդրակյանը:



ԺՈՂՈՎՈՒՐԴԸ ՊԱՇՏՊԱՆՎՈՒՄ Է ՇԵՆՔԵՐԻՑ ԻՋՆԵԼՈՎ
[21:41] 01 Մարտի, 2008
Այս պահին Պարոնյան փողոցում շենքերի բնակիչներն իրենց ցասումն են արտահայտում՝ իջել եւ վիճում են զինվորականների հետ: Նրանք պահանջում են հեռանալ իրենց փողոցից:



ԿՐԱԿՈՑՆԵՐ ԵՒ ԱՐՑՈՒՆՔԱԲԵՐ ԳԱԶ
[21:15] 01 Մարտի, 2008
Երեւանում լսվում են կրակոցներ: Զորքը կրակում է օդ: Արդեն արցունքաբեր գազ են բաց թողել:
Հանրապետության հրապարակում զորք է լցվել: Քիչ առաջ այնտեղ մտան ռազմական ոստիկանության 4 հետեւակի մարտական մեքենաներ: Մյասնիկյանի արձանի մոտ հազարավոր մարդիկ շարունակում են կանգնած մնալ: Նրանք անգամ պատրաստ են դիմադրություն ցույց տալ:
Ինչպես հաղորդում է ՚Ա1+ՙ-ի թղթակիցը՝ մինչեւ զորքի` ժողովրդին հասնելը` ավտոբուսներ ու բարիկադներ կան:
Իսկ դրանից առաջ Մյասնիկյանի արձանի մոտ արդեն կրակներ են վառում, որ մարդիկ կարողանան տաքանան: Քիչ առաջ Նիկոլ Փաշինյանը հայտարարեց Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի ուղերձը, որով նա կոչ էր անում չկոտրվել եւ մնալ հրապարակում:
Ցուցարարների մի մեծ խումբ, ոստիկանների դիմաց կանգնած, անընդմեջ վանկարկում էր. ՚Լեւոն, Լեւոնՙ, ՚Ամոթ, ամոթՙ:
Ի դեպ, զինված զորքը թաքնվել է ժամկետային զինծառայողների հետեւում` նրանց կանգնացնելով առաջին շարքերում:




ԵԱՀԿ ՆԱԽԱԳԱՀԸ ԴԱՏԱՊԱՐՏՈՒՄ Է
[21:04] 01 Մարտի, 2008

ԵԱՀԿ Գործող Նախագահ, Ֆինլանդիայի արտգործնախարար Իլկա Կաներվան դատապարտել է խաղաղ ցուցարարների հանդեպ ուժի կիրառումը այսօր Երեւանում:
՚Ես հորդորում եմ իշխանություններին ցուցաբերել մաքսիմալ զսպվածություն: Ես անհանգստացած եմ այն փաստով, որ տեղեկությունների համաձայն կան վիրավորներ: Հորդորում եմ իշխանություններին ազատ արձակել ձեռբակալվածներին եւ կրկին երկխոսության կոչ եմ անում իշխանություններին եւ ընդդիմությանըՙ, ասաց նախարարը:
Երեւանում փետրվարի 26-ին հայկական պաշտոնյաների հետ ունեցած հանդիպումների ժամանակ նախարարը նշել էր, որ ԵԱՀԿ-ն պատրաստ է շարունակելու աջակցել Հայաստանին ժողովրդավարության ամրապնդման եւ ԵԱՀԿ եւ այլ դիտորդների կողմից ս.թ. փետրվարի 19-ին Հայաստանում անցկացված նախագահական ընտրությունների ընթացքում արձանագրված թերությունների շտկման հարցերում:
՚ԵԱՀԿ-ն կարեւորում է երկխոսության դերը կայունության համար: Հայաստանի զարգացման համար այս կարեւոր ժամանակաշրջանում պետք է անել ամեն ինչ առկա լարվածության սրումից խուսափելու համարՙ, ասաց նախարար Կաներվան, որն այս շաբաթ այցելել է նաեւ Ադրբեջան եւ Վրաստան իր Հարավային Կովկաս կատարած այցի շրջանակներում:




ՔՈՉԱՐՅԱՆԸ ԿԱՐՈՂ Է ԱՐՏԱԿԱՐԳ ԻՐԱՎԻՃԱԿ ՀԱՅՏԱՐԱՐԵԼ
[21:03] 01 Մարտի, 2008
Արտգործնախարար Վարդան Օսկանյանն այսօր ասուլիս է տվել Ռոբերտ Քոչարյանի փոխարեն: Նախապես հայտարարված էր, որ նա պետք է վարի ասուլիսը, սակայն լրագրողներին, ընդ որում, ոչ բոլորին` ՚Ա1+ՙ-ը տեղեկացված չի եղել ասուլիս մասին, ներկայացել է Վարդան Օսկանյանը: Նա հայտարարել է, թե Հայաստանի նախագահը ձգտում է իրավիճակի քաղաքական լուծման, սակայն եթե այն վերածվի կրիտիկականի, ապա Քոչարյանը պատրաստ է հրամանագիր ստորագրել երկրում հատուկ դրություն հայտարարելու մասին:
Հայաստանի իշխանությունն ընդդիմությանը առաջարկում է վերադառնալ քաղաքական դաշտ եւ կարգավորել ստեղծված բարդ իրավիճակը:
Մեկնաբանելով հարցը, թե ինչու Ռոբերտ Քոչարյանը անձամբ չի նախաձեռնում Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի հետ երկխոսություն, Վարդան Օսկանյանը նկատել է, որ Ռոբերտ Քոչարյանը ապրիլի 9-ին վայր է դնում իր լիազորությունները, եւ ավելի նպատակահարմար է, որ բանակցողը լինի Սերժ Սարգսյանը: Իսկ վարչապետը, ըստ Վարդան Օսկանյանի, արել է իրենից կախված ամեն ինչ, գործակցության եւ կառավարություն կազմելու կոչ անելով բոլոր թեկնածուներին առանց բացառության: Վարդան Օսկանյանը նշել է, թե Տեր-Պետրոսյանը միակն էր, որ կտրականապես մերժել է այդ առաջարկը:
Վարդան Օսկանյաը հայտարարեց, որ ընդդիմության հանրահավաքը ցրելու համար ոստիկանության ուժի կիրառումը համարժեք է եղել իրավիճակին: Արտաքին գործերի նախարարը հայտարարել է, թե ցույցը ցրելու պահին Ազատության հրապարակում եղել է մոտ հազար մարդ: Ինչպես նշել է Օսկանյանը, առաջին մոտեցման ժամանակ ոստիկանությունը չի ունեցել համապատասխան պաշտպանական միջոցներ, քանի որ չի ունեցել ցույցը ցրելու նպատակ: ՚Հիմնական նպատակը եղել է զենքի առկայության մասին տեղեկատվության ստուգումը: Ակցիայի մասնակիցների կողմից ուժի կիրառումից հետո, ոստիկանները նահանջել են եւ նրանց փոխարինել են արդեն առավել պատրաստված ոստիկաններըՙ, հայտարարել է Վարդան Օսկանյանը:
Անդրադառնալով Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի տնային կալանքի թեմային, նա ասել է, թե այդպիսի բան չկա, պարզապես օրենքը Տեր-Պետրոսյանին նախատեսում է թիկնազոր, եւ այն, ելնելով իրավիճակից, չի կարող նրան ուղեկցել այնպիսի միջոցառումների, որտեղ կարող է սպառնալիք լինել նրա անվտանգությանը: ՚Նա ունի իրավունք հրաժարվել թիկնազորից, եւ նրան այդ մասին տեղեկացրել են, սակայն Տեր-Պետրոսյանը տվյալ պահին չի հրաժարվել թիկնազորից: Այս պահին, Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի զինակիցների շրջանում, հայտնի մարդկանցից, որեւէ մեկը ձերբակալված չէՙ,- հայտարարել է Վարդան Օսկանյանը:




ԺՈՂՈՎՈՒՐԴԸ ՍՊԱՍՈՒՄ Է ՏԵՐ-ՊԵՏՐՈՍՅԱՆԻ ՀՐԱՀԱՆԳԻՆ
20:54] 01 Մարտի, 2008

Մյասնիկյանի արձանի շուրջ մարդկանց թիվը գնալով ավելանում է: ‎Ֆրանսիայի , ՌԴ-ի դեսպանատների միջեւ ընկած հատվածում, շրջակա այգիներում, ինչպես ասում են, ասեղ գցելու տեղ չկա: Այսօր առավոտյան Ազատության հրապարակում իշխանությունների կողմից դաժան ծեծի ենթարկված խաղաղ ցուցարանները չեն պատրաստվում հեռանալ եւ պահանջում են իրենց առաջնորդ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանին:
Ցուցարարները առաջարկում էին երթով գնալ առաջին նախագահի տուն եւ նրան բերել հրապարակ, սակայն Նիկոլ Փաշինյանը, որին ժողովուրդը ձեռքերի վրա հարթակ բարձարացրեց, հայտարարեց, որ անձամբ խոսել է Տեր-Պետրոսյանի հետ, որի ժողովրդին կոչ է անում ժողովրդի չենթարկվել սադրանքների եւ մնալ Մյասնիկյանի արձան մոտ, մինչեւ առաջին նախագահը կկարողանա միանալ իր ընտրողներին: ՚Բերեք մեր նախագահին, Լեւոն նախագահՙ,- պահանջում են ցուցարարները: Բացի Տեր-Պետրոսյանին պահանջելուց` հավաքվածները կրկին վանկարկում են.՚Սերժիկ հեռացիր, Սերժիկ մարդասպանՙ: Ժողովուրդը չի բացառում, որ զինված ոստիկանները իշխանությունների հրահանգով կարող են կրկին հարձակվել սեփական ժողովրդի վրա, եւ ցուցարարները նաեւ հսկում են դեպի Մյասնիկյանի արձան տանող բոլոր մուտքերը:
Փաշինյանը հավաքվածներին պատմեց, թե այսօր վաղ առավոտյան ինչպես են զինված ոստիկանները հարձակվել խաղաղ ցուցարարների վրա, իսկ Ռոբերտ Քոչարյանի թիկնազորը մեկուսացրել առաջին նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանին եւ նրան տարել տուն` ենթարկելով տնային կալանքի: Ցուցարարները հայտարարեցին, որ չեն պատրաստվում հեռանալ իրենց տեղից, քանի դեռ ՀՀ նախագահ չի ճանաչվել Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը: ՚Իշխանությունը արեց կոպիտ սխալ եւ այդ սխալից մենք օգտվելու ենք` ջարդելու ենք իրենց գլխինՙ,- խոստացավ Նիկոլ Փաշինյանը: Ընդդիմության առաջնորդները շնորհակալություն հայտնեցին այն 50 ցուցարարների, որոնք Ազատությա հարապարկից եկել էին ՀՀ-ի Ֆրանսիայի դեսպանության մոտ եւ կարողացել համախմբել մյուս ցուցարարներին: Այս պահին ցուցարարները շարունակում են իրենց խաղաղ հանրահավքը: Հանրահավաքին միացան նաեւ Արամ Մանուկյանն ու Հրանտ Բագրատյանը, որոնք այսօր առավոտյան ձերբակալվել էին ոստիկանների կողմից:
Ժողովրդին դիմեց նաեւ Արամ Սարգսյանը եւ ժողովրդի նկատմամբ իշխանության կողմից ուժի կիրառումը գնահատեց`՚Ախմախության կանխավարկածՙ: Ի դեպ, այսօր բացի ՚Սերժիկ հեռացում, Սերժիկ մարդսապանՙ, ժողովուրդը նաեւ վանկարկում էր. ՚Արթուր դավաճան, Արթուր դավաճանՙ:
Արթուր Բաղդասարյանի հասցեին հնչող վանկարկումնները ընդհուպ հայհոյանքներ էին պարունակում: ՚Արթուրիկն իր պատիվն ու հարգանքը փոխեց Սերժիկի քարտուղարուհու պաշտոնի հետ: Արթուրիկը իր կնիքը դրեց այսօր առավոտյան ժողովրդի դեմ իրականացված խայտառակության վրա: Այս ամենը նաեւ նրա խղճի վրա, որի համար դեռ պատասխան է տալուՙ,- ասաց այսօր Ազատության հրապարակում ծեծի ենթարկվածներից մեկը:



ԴԱՆԱԿԱՀԱՐԵԼ ԵՆ ՊԱՏԳԱՄԱՎՈՐԻ
[20:52] 01 Մարտի, 2008

ԱԺ ՚Ժառանգությունՙ խմբակցության պատգամավոր Արմեն Մարտիրոսյանին դանակահարել են: Նա այժմ գտնվում է Պռոշյան փողոցի ՝ Շտապ Օգնության առաջին հիվանդանոցում: Լուրը հաստատեցին հիվանդանոցում. նրանց վիճակը բավարար է:
՚Ժամը չեմ կարող ասել: Երեւանի քաղաքապետարանում, երբ ոստիկանները մտան ներս, մի քանի ոստիկաններ մնացին դրսումՙ, - պատմեց Մարտիրոսյանը: - ՚Պրովոկատորներ էին միանաշանակ, որովհետեւ, երբ մարդիկ ուզում էին մտնել քաղաքապետարանի շենքը, մենք կանգնեցինք` չթողեցինք: Ու զգացինք, որ ոստիկաններից մի քանիսի վրա հարձակվում են: Բոլորով վազեցինք այնտեղ, որ թույլ չտանք, որ այդ պրովոկատորները հարվածեն ոստիկաններին: Փոխգնդապետ էր, որին հարվածում էին, ես միանգամից պառկեցի իր մեջքի վրա` այնպես, որ իր գլուխը եւ մեջքը ապահով լինեն, հարվածներ չստանա: Եվ այդ պահին ծակոցը զգացիՙ:




՚1996 ԻՆ ԷԼ Է ԺՈՂՈՎՐԴԻ ՎՐԱ ԿՐԱԿԵԼ ՍԵՐԺ ՍԱՐԳՍՅԱՆԸՙ
[20:52] 01 Մարտի, 2008

Լեւոն Տեր-Պետրոսյանն այսօր պատասխանելով ՚Ազատությունՙ ռադիոկայանի թղթակցի հարցին, ըստ էության` բացահայտեց 1996 թվականի ռազմական գործողությունների կազմակերպչին: Իսկ հարցը հետեւյալն էր. քանի որ Տեր-Պետրոսյանը բազմիցս դատապարտել է 1996 թվականին ԱԺ-ի նախագահի եւ տեղակալի դեմ բռնությունները, ՚արդյո՞ք այսօր դատապարտում է այն ժամանակ տանկերը փողոց հանելը, կալանավայրերի վարչության պետի կողմից քաղաքական գործիչների դեմ բռնություններըՙ:
Լեւոն Տեր Պետրոսյանը ասաց. ՚Ոչ, չեմ դատապարտում, ես համաձայն եմ Քոչարյանի հետ, եթե մենք, ես՝ ժողովրդով գրավեինք որեւէ շենք, նա իրավունք ուներ ցրելու մեզ, այդ թվում՝ միջազգային օրենքներով սահմանված բոլոր տեխնիկական հնարավորություններով. այո, այդ իրավունքը ուներ. ցանկացած պետություն չպետք է թույլ տա զանգվածի կողմից մասսայական անկարգություններ, պետական շենքերի գրոհներ, պետական պաշտոնյաների առեւանգումներ, գլուխներ ջարդել: Եթե մենք գրոհեինք որեւէ շենք, ու Ռոբերտ Քոչարյանը աներ այն, ինչ արեց, դա կլիներ լրիվ օրինականՙ: Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը հիշեցրեց, որ այսօր առավոտյան հարձակվել են ոչ թե շենքեր գրոհած զանգվածի, այլ խաղաղ նստացույցի մասնակիցների վրա:
Նա հիշեցրեց 1996թ դեպքերը, թե ինչպես էին ծեծի ենթարկել ԱԺ նախագահի տեղակալներին, իսկ նախագահին տարել անհայտ ուղղությամբ. ՚Իսկ ամբողջ օպերացիան ղեկավարում էր Սերժ Սարգսյանը: Վանո Սիրադեղյանը եւ Վազգեն Սարգսյանն ընդհանրապես կապ չունեին այդ գործողությունների հետ: Սերժ Սարգսյանի տակ էին դրված բոլոր անվտանգության ուժերը, եւ ազգային անվտանգության, եւ ոստիկանության, նույնիսկ իմ թիկնազորի ուժերը: Երբ տեղի ունեցավ հարձակումը ԱԺ-ի վրա, Սերժ Սարգսյանը ասաց. ՚պետք է կրակել. ես 10 վայրկյան եմ տատանվել եւ ասել եմ՝ օդՙ: Նա հիշեցրեց, որ այդ ժամանակ հրազենից վիրավորված ոչ մի մարդ չի եղել:




՚ԱՐԹՈՒՐ ԲԱՂԴԱՍԱՐՅԱՆԸ ԵՎՍ ՊԱՏԱՍԽԱՆԱՏՎՈՒԹՅՈՒՆ Է ԿՐՈՒՄՙ
ՀՀ նախագահի նախկին թեկնածու Արման Մելիքյանի գնահատականը 2008թ. Մարտի 1-ին Երեւանում կատարված ոստիկանական գործողության վերաբերյալ
Խորը ցավով ստիպված ենք արձանագրել, որ երկխոսություն սկսելու վերաբերյալ արված առաջարկները մնացին անհետեւանք, փոխարենը Երեւանի կենտրոնում իշխանությունը ուժ կիրառեց ցուցարարների նկատմամբ: Մեր գնահատմամբ հարցը խաղաղ բանակցությունների միջոցով լուծելու ռեսուրսը սպառված չէր, ուստի իշխանությունների կողմից ուժի կիրառումը անհամարժեք էր եւ կարող է էապես ապակայունացնել ներքաղաքական իրավիճակը: Մեր դիտարկմամբ դեպքերի նման զարգացումը պայմանավորված էր նաեւ ՀՀ Նախագահի նախկին թեկնածու Արթուր Բաղդասարյանի իշխանությունների հետ համագործակցություն հաստատելու ժամանակավրեպ որոշմամբ, որով վերջնականապես խախտվեց քաղաքական հավասարակշռությունը: Դատապարտելով գործադրված բռնությունները` կոչ եմ անում բոլոր քաղաքական ուժերին դրսեւորել պատշաճ պատասխանատվություն երկրի ճակատագրի նկատմամբ:
Երկխոսության այլընտրանքը բռնությունն է, իսկ բռնությունը բռնություն է ծնում:
Մենք պարտավոր ենք գտնել քաղաքացիական համաձայնության հասնելու ուղիներ:



ՈՍՏԻԿԱՆՆԵՐԸ ԽԱԽՏԵԼ ԵՆ ԱՆՄԵՂՈՒԹՅԱՆ ԿԱՆԽԱՎԱՐԿԱԾԸ
20:50] 01 Մարտի, 2008
Այսօր ոստիկանությունը տարածեց կադրեր, որտեղ ոստիկաններն արդեն խաղաղ ցուցարարներից ՚մաքրածՙ ՚Ազատությանՙ հրապարակում իբր ծառերի ու թփերի տակից հայտնաբերում էին երկաթյա ձողեր, մեխեր, ատրճանակներ, որսորդական հրացաններ եւ այլն:
Նախ հիշեցնենք, որ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանն այսօր հրավիրած ասուլիսում հայտարարեց, որ ինքը տեսել է, թե ինչպես են ոստիկանության սպաներն իրենց ձեռքով բերում լցնում, ապա նկարահանում զենք զինամթերքը: Իսկ որ նրա ասածը իրականություն է, ապացուցին հենց ոստիկանության տարածած կադրերը. ոստիկանները դեպքի վայրում հայտնաբերված զենքերը վերցնում էին առանց ձեռնոցի եւ իրենց մատնահետքերը թողնում դրանց վրա:
Միջազգային կանոններով, ոստիկաններն իրավունք չունեն զենքը վերցնել առանց ձեռնոցի: Հետո, իհարկե, հայ ոստիկանները կփորձեն ապացուցել, որ այդ ոստիկանական մատնահետքերը պատկանում են խաղաղ ցուցարարներին:



ՌՈԲԵՐՏ ՔՈՉԱՐՅԱՆԸ ՆՈՐԻՑ ՍԱՀՄԱՆԱԴՐՈՒԹՅՈՒՆ Է ԽԱԽՏՈՒՄ

[20:49] 01 Մարտի, 2008

Այս պահին կառավարության շենքը, ֆինանսների նախարարությունը եւ ՀՀԿ-ի կենտրոնական գրասենյակը հսկում են ՀՀ ԶՈՒ զորքերը` պաշտպանության փոխնախարար Յուրի Խաչատուրովի, բանակի երկրորդ կորպուսի հրամանատար Հայկազ Բաղմանյանի, սահմանապահ զորամասի հրամանատար Մուրադ Աբրահամյանի գլխավորությամբ: Նույն վայրում ծառայություն է իրականացնում ռազմական ոստիկանությունը՝ պետի տեղակալ Հայկ Ստեփանյանը
Նկատենք, որ ՀՀ Սահմանադրությամբ եւ օրենսդրությամբ, ՀՀ զինված ուժերը օգտագործվում են միայն արտաքին թշնամու ագրեսիայի դեպքում, ներքին սպառնալիքի պարագայում օգտագործվում են ոստիկանության ուժերը: Ընդգծենք, որ այս պահին Սահմանադրության եւ օրենքների կոպիտ ոտնահարմամբ, խաղաղ բնակչության դեմ է հանվել բանակը, ու բանակն է պաշտպանում կառավարության շենքը: Երեւան են բերվել ոստիկանական բոլոր ուժերը հանրապետության ողջ տարածքից: Զորքերը շրջապատել են Հանրապետության հրապարակը՝ Տիգրան Մեծ պողոտայից սկսած՝ Մելիք Ադամյան եւ Նալբանդյան փողոցներով վերջացրած:
Ավելի ուշ կառավարության շենքի մոտ են բերվել նաեւ ռազմական ինստիտուտի ուսանողները` կուրսանտները, կարճ ասած` հանրապետության ամբողջ համազգեստ կրող զագնվածը պաշտպանում է Սերժ Սարգսյանին:
Ի դեպ, բանակայինները մոտեցել են ՚վերնիսաժՙ-ի առեւտրականներին, հայհոյել են եւ պահանջել հեռանալ այնտեղից: Այդ մասին պատմում էր իրերն արագ-արագ հավաքող առեւտրականներից մեկը, որ վախեցած շտապում էր հեռանալ վերնիսաժից:



ՑՈՒՑԱԴՐՈՒՄ ԵՆ ՄԻԱԿՈՂՄԱՆԻ ՏԵՂԵԿԱՏՎՈՒԹՅՈՒՆ
[20:48] 01 Մարտի, 2008

Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի նախընտրական շտաբի ՀԱՅՏԱՐԱՐՈՒԹՅՈՒՆ
Այսօր առավոտից ՀՀ իշխանությունները, ուժ կիրառելով խաղաղ ցուցահարների դեմ եւ նրան նկատմամբ գործելով տարատեսակ եւ դաժան բռնություններ, փորձում են ամեն ինչ անել, որ այս մասին հայաստանյան հասարակությունը տեղեկացվի հնարավորինս քիչ: Մի կողմից հայկական հեռուստաընկերությունները հանրությանն են ներկայացնում ամբողջովին միակողմանի տեղեկատվություն (մասնակի բացառություն է կազմում Երկիր Մեդիա հեռուստակայանը): Մյուս կողմից`այսօր ողջ օրվա ընթացքում ՀՀ իշխանությունների հրահանգով եւ բացահայտ միջամտությամբ չեն ցուցադրվում արտասահմանյան հեռուստաընկերությունների հեռարձակած հաղորդումների այն հատվածները, որոնք առնչվում են այսօր Հայաստանում ընթացող իրադարձություններին: Խոսքը մասնավորապես վերաբերում է համառուսաստանյան OPT 1-ին, Եվրոնյուզ եւ CNN հեռուստաալիքին:
Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի նախընտրական շտաբը, սա գնահատում է որպես քաղաքացիների` տեղեկություններ ստանալու հիմնարար իրավունքի խախտում, ինչպես նաեւ սեփական ժողովրդի նկատմամբ սանձազերծված տեղեկատվական ահաբեկչություն եւ բլոկադա:


ՈՍՏԻԿԱՆՆԵՐԸ՝ ԳԼԱՁՈՐ ՀԱՄԱԼՍԱՐԱՆՈՒՄ

20:48] 01 Մարտի, 2008
Գլաձորի համալսարանի ուսանողուհիներից երկուսը պատմում էին, թե ինչպես են ականատես եղել, երբ ոստիկանները ներխուժել են համալսարան՝ ու անխնա ծեծի ենթարկել համալսարանի տղա ուսանողներին:
Ոստիկանները համալսարան են ներխուժել այն բանից հետո, երբ Ֆրանսիական դեսպանատան շրջակայքում ժամը 12-ի կողմերը հավաքված մի խումբ տղաների փորձել են ցրել: Տղաները դիմադրել են, այնուհետեւ պատսպարվել Գլաձոր համալսարանում: Ոստիկանները հետեւել են նրանց, ու համալսարան մտնելով, հարձակվել այնտեղ գտնվող բոլոր տղա ուսանողների վրա:
Ուսանողուհիները պատմում են, որ երբ մարդիկ նոր – նոր էին հավաքվում, ոստիկանները անխնա ծեծում էին բոլորին:

ԱԿԱՆԱՏԵՍԻ ՎԿԱՅՈՒԹՅՈՒՆ. ծեծում էին ինչպես թշնամիներին

Վարդենիսի Ակունք գյուղի բնակիչ Պետրոսյան Հովհաննեսը, թեեւ ոստիկանների մահակներից տուժել է, բայց այնուամենայնիվ այսօր միացել է այն տասնյակ հազարավոր մարդանց, ովքեր Ֆրանսիական դեսպանատան շրջակայքում հավաքվել են, իրենց բողոքը արտահայտելու վաղ առավոտյան տեղի ունեցածի վերաբերյալ:
Հովհաննեսը պատմում է, որ առավոտյան ժամը 6:10 –ին վրանում են եղել, երբ տեղեկություն են ստացել, որ ոստիկանները հարձակվում են: ՚Մենք սկսեցինք այնտեղ եղած նստարաններով պաշտպանվել: Պաշտպանվեցինք, հետո լեզու գտանք էդ առաջին խմբի հետ: Հետո Ղարաբաղի զորքը հարձակվեց մեզ վրա: Ղարաբաղցի էին, որովհետեւ իրանց բարբառով էին խոսումՙ:
Ըստ Հովհաննեսի, հրապարակում այդ ժամանակ մոտ 500 հոգի է եղել:
՚Բոլորը քնած էին, ծեծում էին տատիկներին, պապիկներին, մերերին, էրեխեքին, ախրդ դրանք մենակ քնած մարդու վրա կարան ուժ ցույց տան … պալատկեքն էին վառումՙ,-ասաց նա:
Հովհաննեսի աչքի առաջ իր համագյուղացիներից երեքին, առավոտյան ժամը 7-ի կողմերը, ծեծելով նստեցրել են ոստիկանական մեքենա ու տարել: Մինչ այս պահը նա չգիտե թե որտեղ են իր համագյուղացիները. Մանգասարի Դավիթ, Աղաս Մերուժ եւ Մհեր:

ԱԿԱՆԱՏԵՍԻ ՎԿԱՅՈՒԹՅՈՒՆ. ՈՍՏԻԿԱՆԸ ԲԱՀԻ ԿՈԹՈՎ ԾԵԾՈՒՄ ԷՐ ԿՆՈՋԸ

Ականատեսի վկայությամբ, Պեժո 101 ՈՍ 02 պետհամարանիշներով ավտոմեքենայի վարորդ-ոստիկանը, Թումանյան Մաշտոց խաչմերուկում ժամը 8:30-ի կողմերը, բահի կոթով հարվածներ էր տեղում մոտ 50-ին մոտ կնոջը, ով փորձում էր տեղեկություններ ստանալ, թե որտեղ են իր հարազատները, ովքեր գիշերը եղել են Ազատության հրապարակում:


ՁԵՐԲԱԿԱԼՎԱԾՆԵՐ/Ժամը 17£05-ի դրությամբ/
[20:46] 01 Մարտի, 2008

1. Դավիթ Մաթեւոսյան (Ղեւոնդի)
2. Արմեն Օհանյան
3. Դավիթ Առաքելյան Կենտրոնի ոստիկանություն
4. Վահագն (Վարդգես) Հայոցյան Կենտրոնի ոստիկանություն
5. Արամ Մանուկյան Կենտրոն (ազատվել է)
6. Մասիս Այվազյան Կենտրոն
7. Լեւիկ Խաչատրյան Կենտրոն
8. Աշոտ Մանուկյան Կենտրոն
9. Մուշեղ Սաղաթելյան Կենտրոն
10. Հրանտ Բագրատյան Կենտրոն (ազատվել է)
11. Գագիկ Շամշյան (լրագրող) Քանաքեռի ոստիկանություն, (ազատվել է)
12. Կորյուն Մհերյան (Մարտունի) Մարտունու ոստիկանություն
13. Երվանդ Ավեյան (Մարտունի) Մարտունու ոստիկանություն
14. Վեմիր Մխիթարյան (Վարդենիկ) Մարտունու ոստիկանություն
15. Գեւորգ Սիմոնյան (Վարդենիկ) Մարտունու ոստիկանություն
16. Ծատուր Սեւոյան (Վարդենիկ) Մարտունու ոստիկանություն
ԱՆՀԱՅՏ Է ԳՏՆՎԵԼՈՒ ՎԱՅՐԸ
1. Քրիստ Գասպարյան (Մանուկի)
2. Մանուել Գասպարյան (Մանուկի)
3. Տիգրան Բաղդասարյան (Արաբկիր)
4. Մարտին Պետրոսյան
5. Վահան Ասլանյան
6. Նարեկ Շահինյան (15 թաղամաս)
ՎԻՐԱՎՈՐՆԵՐ
1. Արամ Բարեղամյան Հանրապետական հիվանդանոց
2. Բաբկեն Աթոյան Հանրապետական հիվանդանոց
3. 3 հոգի Շտապ օգնության հիվանդանոց
4. 6 քաղաքացի 1 ոստիկան վերակենդանացման բաժնում Մասիվի հիվանդանոց
5. Իշխան Այվազյան 3 հիվանդանոց (սրտային)
6. Գագիկ Պետրոսյան 3 հիվանդանոց (սրտային)
7. Արմեն Պավլիկի Մարտիրոսյան 3 հիվանդանոց (ծակած վերք)
8. Սուրեն Վարդանի Վարդանյան 3 հիվանդանոց (չի պառկել)
9. Վարդան Արայիկի Հարությունյան 3 հիվանդանոց (չի պառկել)
10. Արմեն Գրիգորյան 3 հիվանդանոց (չի պառկել)
11. Գոռ Գնելի Աղաջանյան 3 հիվանդանոց (չի պառկել)
12. Գնել Գարեգինի Աղաջանյան 3 հիվանդանոց (չի պառկել)
13. Նաիրա Աղաջանյան 3 հիվանդանոց (չի պառկել)
14. Ռոման Մնացականյան 3 հիվանդանոց (չի պառկել)
15. Արման Ռուբենի Թադեւոսյան 3 հիվանդանոց (չի պառկել)
16. Արթուր Գոռի Ստեփանյան 3 հիվանդանոց (չի պառկել)
17. Արթուր Հարությունյան (Վանաձոր) 2 հիվանդանոց (գլխի վնասվածք, չի պառկել)
18. Գվիդոն Անտոնյան 2 հիվանդանոց (գլխի վնասվածք, չի պառկել)
19. Արմեն Ազարյան 2 հիվանդանոց (նեվրոլոգիայի բաժանմունք)
20. Գառնիկ Մովսիսյան Գրիգոր Լուսավորիչ
21. Ռաֆայել Բալբուրյան Գրիգոր Լուսավորիչ
22. Հովհաննես Մարգարյան Գրիգոր Լուսավորիչ
23. Անդրանիկ Կետիկյան Գրիգոր Լուսավորիչ
24. Հարություն Կարապետյան Գրիգոր Լուսավորիչ
25. Քաջիկ Հարությունյան Գրիգոր Լուսավորիչ
26. Արթուր Միրումյան Գրիգոր Լուսավորիչ
27. Նարեկ Ղազարյան Գրիգոր Լուսավորիչ
28. Դավիթ Հակոբյան Գրիգոր Լուսավորիչ
29. Ալբերտ Եղիազարյան 8-րդ հիվանդանոց (տարվել է Արաբկիրի ոստիկանություն)
30. 2 հոգի (1 դուրս է գրվել, մյուսը՝ հետազոտվում է գլխի վնասվածքի մասով) Էրեբունի բժշկական կենտրոն
31. Իշխան Այվազյան
Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի նախընտրական շտաբ